Nadat ik vorige nacht deel I van de nota Di Rupo doornam, had ik inmiddels de tijd om ook deel twee te lezen.
Ik gaf reeds eerder mijn visie omtrent deel I :
(post 239 in de draad « De nota Di Rupo beschikbaar »)
http://forum.politics.be/showthread....157354&page=12
Na lezing van deel II blijft mijn visie ongewijzigd. Mijn eindconclusie is dan ook dezelfde gebleven :
Na méér dan een jaar aanmodderen, kunnen stukken uit de “nota” ongetwijfeld als element in een onderhandeling dienen, maar dat was bij alle nota’s van alle voorgangers van Di Rupo ook al het geval, dus niets nieuws onder de zon. Mogelijke elementen van een echt ingrijpende staatshervorming komen er echter niet in voor.
Het is zonneklaar dat deze nota voor geen enkele Vlaamse partij aanvaardbaar zou mogen zijn. Niettemin ben ik er van overtuigd dat zij alle met een soortement “
ja, maar” voor de dag zullen komen (net als de Franstalige partijen, trouwens), kwestie van zichzelf voor het vervolg niet uit te sluiten.
Maar hoe dan ook, en zoals het reeds van in den beginne het geval was, heeft de CD&V aan Vlaamse kant de sleutel voor de vorming van een eventuele federale bestuursmeerderheid in handen : het is uitkijken hoe de CD&V nu zal reageren.
Men kan zich evenwel afvragen welke de reactie van de N-VA zou moeten zijn.
Mijn advies aan de N-VA is tweevoudig :
1. Ga nooit in op andermans deadlines en volg nooit andermans tijdsschema
2. Gebruik de schrik die anderen voor u hebben (in casu de andere Vlaamse partijen) in uw voordeel
Concreet :
1. Laat voorlopig niets van u horen, maar stuur donderdagavond 07 juli 2011 zeer laat in de avond het volgend communiqué naar Di Rupo en naar de Belgische pers :
“
Wij ontvingen de nota van de heer Di Rupo. Zoals wij elk voorstel van wie dan ook ernstig nemen, zullen wij bedoelde nota grondig bestuderen en evalueren. Van zodra mogelijk (wellicht volgende week) zullen wij onze reactie kenbaar maken.”
Tussen haakjes, mocht Di Rupo daar nijdig op reageren met één of andere nieuwe deadline, bijvoorbeeld “
ten laatste maandagavond” of zoiets, wacht dan tot de laatste minuten vòòr het verstrijken ervan om het volgende communiqué de wereld in te sturen :
“
Zoals reeds eerder gemeld bestuderen wij de nota Di Rupo grondig. Onze reactie mag eerstkomend worden verwacht.”
2. Neem nu meteen (voor zover dat al niet gebeurd zou zijn) contact met de CD&V en de OpenVLD, en nodig de voorzitters ervan uit op een onderling overleg tijdens het weekend, hen meedelend dat u uw standpunt zult bepalen na evaluatie van dat overleg.
Op die manier is de kans groot dat ook zij Di Rupo zullen doen wachten op een definitieve reactie, en wie weet kunt u misschien bij het overleg tot een gemeenschappelijk standpunt (voir zelfs een gemeenschappelijke afwijzing) komen, maar in elk geval bereikt u twee doelen :
a. Vermits Di Rupo weinig andere keus heeft dan braafjes te wachten, toont u hem wie uiteindelijk het heft in handen heeft ;
b. U wakkert de twijfel aan bij de pers (nooit te versmaden), maar vooral bij de Franstalige partijen : een tegenpartij zelfs maar in de minste mate doen twijfelen aan haar kansen, is
altijd in uw eigen voordeel.
Laat uiteraard niets van de inhoud van bedoeld overleg uitlekken naar de pers, en doe geen enkele mededeling dienaangaand. Laat tijdens het overleg zelf vanzelfsprekend niet al te veel in uw kaarten kijken, tenzij u de zekerheid hebt dat ook uw collega's partijvoorzitters zeer grondige (of onoverkomelijke ?) bezwaren tegen de nota hebben, en u wellicht tot een akkoord tot afwijzing zult kunnen komen.
Dit is zoals een Franse het zou aanpakken, in ieder geval….