[Rr00ttt]

Ik volg de italiaanse politiek zelf niet bepaald maar ik ken wel een hoop (noord-)italianen en heb met heel wat van hen behoorlijk over politiek gepraat. (het merendeel ervan moest niets van Berlusconi hebben).

Wat ik van hen geleerd heb.

* NIEMAND, zowel voor- als tegenstanders beschouwde Berlusconi als rechts. Berlusconi werd bekeken als iemand die louter voor zijn eigenbelang opkomt, niet links, niet rechts, punt andere lijn. De Lega Nord wordt wel als een rechtse partij bekeken.

* De degout van politiekers in het algemeen ligt er minstens evenhoog als hier. Dit an sich is al een partiële verklaring. I.e. het zijn allemaal kl**tzakken, maar Berlusconi geeft toch nog entertainment in ruil.

* De overheid in het algemeen en alles ten zuiden van Rome in het bijzonder wordt als onderontwikkeld maffia gebied beschouwd.

* De aanhangers van Berlusconi leken mij vooral sympathie voor de man te hebben. I.e. het gaat niet zozeer om politieke standpunten, eerder om een soort bewondering. I.e. de kleine garnaal die zich - zij het dan op niet altijd orthodoxe wijze - heeft opgewerkt tot machtigste man van Italië.

* Bij de tegenstanders gaat het evenmin om concrete politieke punten maar dan eerder weer om het tegengestelde van de aanhangers. I.e. persoonlijke aversie.

* verdere factoren leken mij brood en spelen te zijn. De correlatie tusssen AC Milan supporter en aanhanger van Berlusconi leek mij vrij groot te zijn.



Een laatste hier weinig ter zake doende maar voor mij toch onverwacht topic was dat er algemeen heel erg genuanceerd over Mussolini werd gedacht. Het gaat te ver om te zeggen "zoals veel Fransen over Napoleon denken", maar het zit een pak dichter bij dat dan bij "hoe de Duitsers over Hitler denken".