Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door dorus
Inmiddels was Filips in eigen land in 1296 in moeilijkheden gekomen met de Franse clerus, die weigerde beden te betalen voor de Engelse oorlog. De paus koos, m.n. door de bulle Clericis laicos van 24 febr. 1296, de zijde van de clerus, zodat het incident uitgroeide tot een conflict paus-koning. Filips verhinderde dat de Franse kerkelijke tienden (belasting) nog aan Rome overgemaakt werden en koos de Duitse koning Albrecht van Habsburg, die niet door de paus erkend werd, tot bondgenoot (9 dec. 1299). In 1301 arresteerde Filips de bisschop van Pamiers (Bernard Saisset), door paus Bonifatius VIII benoemd zonder zijn instemming; de koninklijke legist Nogaret beschuldigde de paus van simonie; deze reageerde met de bul Ausculta fili (5 dec. 1301) die het pauselijke monopolie inzake benoemingen verdedigde. Filips organiseerde hierop de eerste Franse Staten-Generaal op 10 april 1302, waarop kanselier Pierre Flote bereikte dat alle standen zich achter het koninklijke standpunt plaatsten. In april 1303 excommuniceerde Bonifatius de Franse koning, die in sept. de paus te Anagni gewapenderhand liet gevangen nemen om, op een concilie te Lyon, berecht te worden wegens ketterij. De paus overleed spoedig nadien.
Microsoft® Encarta® Encyclopedie 2002 Winkler Prins. © 1993-2001 Microsoft Corporation. Alle rechten voorbehouden.
|
Natuurlijk had dit ermee te maken, maar wat de encyclopedie niet vermeldt zijn de aanhoudende moeilijkheden die ook bestonden tussen de Franse hogere geestelijkheid en de Vlaamse. Immers, volgens de toenmalige kerkelijke indeling behoorde het grondgebied van het graafschap Vlaanderen voor het grootste deel tot bisdommen waarvan de zetel zich in het Franse koninkrijk bevond. Er waren al een tijdje allerlei wrijvingen tussen die bisschoppen enerzijds en de plaatselijke geestelijkheden en de Vlaamse graaf anderzijds over allerlei benoemingen. Pauselijke tussenkomst had niets opgeleverd.
Indien de indirecte betrokkenheid van de paus niet als internationaal kan gezien worden voor die tijd, dan heeft u wel een probleem bij uw perceptie.
In een zekere zin kunnen we beter stellen dat de Guldensporenslag een gebeurtenis was met internationale uitstraling, eerder dan "internationaal van karakter". Ik zie trouwens dat u netjes het feit negeert dat de slag in allerlei Europese kronieken staat vermeld: van Engelse over Duitse tot Hongaarse. Zo onbelangrijk moet het wel niet overgekomen zijn. De slag bij Axpoele daarentegen vinden we niet in vreemde kronieken...
Feit is in ieder geval dat de Guldensporenslag dan wel niet de betrokkenheid heeft als de slag van Bovingen (Bovines) waar toen alle adellijke partijen het West-Europa bij betrokken waren, maar wel een belangrijk conflict betekende tussen de machtigste Europese koning en het machtigste, rijkste en fierste leen van diens koninkrijk. Europa keek toe wat er zou gebeuren. Immers, de gevolgen zouden niet gering zijn.
Een overwinning van de Franse koning betekende het definitief verlies van Vlaanderens zelfstandigheid. Filips zou dan gewoon de in 1300 genomen beslissing bevestigen, nl. de volledige intrekking van de zelfstandigheid, de definitieve en volledige inlijving van het graafschap bij het Franse kroondomein. Daarnaast zou hij op die manier het graafschap Holland ook definitief in Frans vaarwater gebracht hebben (en daarbij horend ook het graafschap Henegouwen dat door dezelfde familie bestuurd werd). Ook Brabant, en dus ook Limburg, was daarmee eenzelfde lot beschoren. Hier had de Franse koning immers dezelfde taktiek toegepast als voor de vorstendommen over de Rhône (die toen ook tot het Heilig Roomse Rijk behoorden) maar die door geïntrigeer, gerichte politieke en militaire tussenkomst ook bij het koninkrijk werden ingelijfd.