[Albrecht]

Breivik is misschien wel gek, maar dat is geen argument dat gebruikt hoeft te worden in een rechtszaak tegen hem. Hij wist bijzonder goed wat hij deed. Zijn plan was heel duidelijk uitgewerkt, hoewel zijn ideologische verantwoording vaak knip-en-plakwerk was. Als ik zijn werk lees, zie ik een romanticus die op een gewelddadige manier omgaat met zijn gevoelens, zijn eerzucht en angst. Ja, ook angst. De wereld verandert snel, misschien wel te snel, en ik denk dat velen dat ondervinden. Alleen zijn er heel veel verschillende manieren om daar mee om te gaan.

Er zijn vele mensen die hetzelfde ervaren als Breivik, maar zich bijvoorbeeld verdiepen in andere ideologieën, zoals bijvoorbeeld het nationaal-socialisme. Breivik uitte kritiek op Hitler, omdat hij o.a. tegen het Jodendom was. Je hebt deze twee kampen nog steeds in de huidige 'extreem-rechtse gemeenschap', en op Stormfront (vooral het Vlaamse gedeelte) is het erg duidelijk. Er is een groep die de Islam als veroorzaker ziet van de problemen, en een groep die de Islam als het gevolg ziet van een zionistische samenzwering. Die eerste groep zal dus ook de Joden als bondgenoot zien, omdat zij klassiek een vijand van Islam zijn. Deze groep zal zich ook sneller kunnen verzoenen met het liberalisme, zoals Breivik dat deed. Omdat deze groep weinig problemen heeft met het Jodendom, zullen ze ook minder hebben met het Christendom. Breivik zelf hangt zich vast aan de Christelijke cultuur, zonder zelf gelovig te zien. Dat is een kenmerk dat vaak terugkeert in deze groep. Dewinter verwelkomt christelijke elementen in zijn partij, zonder zelf gelovig te zijn. Dewinter verzet zich ook tegen het nazisme, hoewel hij toch enkele dubbelzinnige dingen doet om zijn misleid neo-nazistisch kiesvee te behouden. Vergeet niet dat het Vlaams Belang voorstander was van de anti-negationismewetgeving.

Maar goed, in iedere mens die tot deze groep behoort, kan een potentiële Breivik zitten. Een Breivik wordt mogelijk gevormd door combinatie van een opeenstapeling van extra redenen om te haten en wanhopige angst. In de andere groep, de neo-nazi's, heb je nog een interessant persoon. Adolf Hitler, de mislukte kunstschilder (hoewel ik persoonlijk veel van zijn werk in mijn huis zou willen hangen) die nooit de kans kreeg om architectuur te studeren, die meeging met de antisemitische gevoelens van zijn tijd. Relatief onschuldig, feitelijk, hoogstens wat jaloezie. En hij kreeg ook nog eens zijn kans op roem en eer, in het Duitse leger. Hij kreeg tweemaal het Ijzeren Kruis, en ondanks het feit dat hij nooit een leidinggevende rang kreeg, genoot hij toch enigszins van aanzien. Tijdens de oorlog groeide er een gezonde trots voor het vaderland. Maar dan capituleerde Duitsland. Weg met zijn eer, weg met zijn roem. En de rest is geschiedenis, ... Groot verschil is wel dat Hitler een stuk verstandiger handelde, en toch tot op zekere hoogte succes kende.

Breivik gek verklaren zou mensen enkel nog blinder maken voor de echte problemen, problemen waardoor een persoon als Breivik geschapen is.