Al was het maar om de Franstalige leden van de federale regering te kloten, daarom moet er zo'n Vlaams centrum komen.
Dat klinkt 'hard', maar laat ons eerlijke wezen: heel het dossier bewijst kurkdroog dat de Franstaligen niet willen samenwerken; dat het overleg in B. niet lukt en nooit zal lukken ...
We citeren even uit het artikel in De Standaard, en we verven de bedoelde zinnen in het rood:
Citaat:
Er komt in juni hoogstwaarschijnlijk een Vlaams Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. Dat zal onafhankelijk en autonoom functioneren van de huidige federale instelling. Daarmee voert de Vlaamse regering, tegen de wil van de federale overheid, haar eigen regeerakkoord uit.
Ergernis
Tijdens de regering-Verhofstadt II werd beslist dat de Belgische openbare instelling moest evolueren naar een 'interfederaal orgaan' tussen de federale overheid, de gemeenschappen en de gewesten. Structureel overleg was daarbij cruciaal.
Daarop ontspon zich een politieke discussie over de beleidsstructuur. Bij haar aantreden beloofde bevoegd federaal minister van Gelijke Kansen, Joëlle Milquet (CDH), alvast meer inspraak voor de deelstaten.
Maar dat engagement is tot vandaag dode letter gebleven. Sinds 2006 kwamen de betrokken partijen niet meer samen. Wat vooral aan Vlaamse kant ergernis wekt. En in het bijzonder bij Vlaams minister van Inburgering Geert Bourgeois (N-VA). Hij zette daarom via het Vlaams regeerakkoord van 2006 druk op de ketel.
'Als deze onderhandelingen (over een 'interfederaal orgaan', red) een jaar na het aantreden van de Vlaamse regering niet tot een ondertekend samenwerkingsakkoord leiden, dan zal de Vlaamse regering, binnen haar budgetten, de nodige maatregelen treffen', staat in het document.
Het geduld van de Vlaamse regering is, vier jaar na datum, op. Ze wil niet langer wachten op de andere deelstaten. Dat viel ook te horen op de laatste ministerraad in juli.
'In het beste geval is de interfederalisering geregeld tegen volgend jaar in juni, met het akkoord alle bestuursniveaus', verduidelijkt bevoegd minister Pascal Smet (SP.A) het standpunt van de Vlaamse regering. 'Als dat niet zo is, moet Vlaanderen zelf de handen uit de mouwen steken en een centrum uit de grond stampen. Daarmee volgen we het Vlaams regeerakkoord en doen we dus niets verkeerd. Maar dat zal wel een aardige duit aan algemene middelen kosten.'
Ook op het kabinet Bourgeois klinkt het dat dit dossier niet eindeloos kan aanslepen. Al geeft men daar schoorvoetend ook toe dat de plannen voor een eigen Vlaams instituut allesbehalve al concreet zijn.
Kritiek
Grote voorstander van een autonoom Vlaams Centrum is alvast N-VA-kamerlid Theo Francken. Als adjunct-kabinetschef Inburgering en Integratie onder Bourgeois volgde hij lange tijd het dossier op. 'Een Vlaamse instelling is de meest logische oplossing als het federaal niet lukt', zegt Francken. 'Er heerst bij meerdere Vlaamse partijen al jaren onvrede over de werking van het ideologisch sterk gekleurde CGKR, zo bleek recent nog bij de bespreking van hun jaarrapport Migratie in de Kamer. Vele van hun voorstellen kunnen in Vlaanderen niet of nauwelijks op steun rekenen. Een eigen Vlaams Centrum zal minder wereldvreemd de praktijk benaderen.
|