[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Je hebt er natuurlijk ook sukkelaars als Nietsche die nooit aan een vrouw raakten en wel aan syfilis.

U staat natuurlijk mijlenver boven Nietszsche want u bent aan een vrouw geraakt zonder syfilis en zonder er moeite voor te doen en ze heeft u tot hoorndrager gemaakt omdat u voor haar nooit enige moeite wilde doen.

Ook over Nietzsche doen heel wat leugens en roddels de ronde. Uw bewering dat hij leed aan syfilis is bijvoorbeeld niet gebaseerd op een medische diagnose. In tegendeel zelfs. Een syfilisleider wordt in het laatste stadium van de ziekte krankzinnig en leeft dan geen tien jaar meer:

Dat Nietzsche krankzinnig was, staat voor Young wel vast, getuige diens grootheidswaan tegen het eind van zijn werkzame leven, vlak voor hij Ecce Homo wilde publiceren. Nietzsche dichtte zichzelf psychekinetische gaven toe: met één enkele simpele handoplegging kon hij het verkeer tot stilstand dwingen, of – dat was hem om het even – de vaart der volkeren stoppen dan wel in beweging zetten. Maar wat veroorzaakte Nietzsches deplorabele geestesgesteldheid?
Volgens veel ‘Nietzsche-kenners’ toonde hij zo niet de eerste dan toch wel de definitieve kenmerken van krankzinnigheid toen hij met zijn reusachtige martiale snor in Turijn een paard om de hals viel, nadat het arme dier door diens koetsier mishandeld was. Als oorzaak van die krankzinnigheid gooien deze interpreten het op het derde stadium van een syfilitische aandoening, de dementia paralytica, een geslachtsziekte die hij opgelopen moest hebben bij een bezoekje aan een prostituee gedurende zijn studietijd.
Young is het met deze interpretatie niet eens. Allereerst, zo betoogt hij, is vast komen te staan dat Nietzsche al van kindsbeen leed aan migraineaanvallen en aan chorioretinitis centralis serosa, een oogaandoening waarbij vochtophoping onder het netvlies optreedt, zodat de blik vertroebeld raakt (macula of gele vlek). Deze ziekte, ook wel ‘de managersziekte’ genoemd, komt veel voor bij mannen en jongens van wie het uiterste wordt gevergd en die het gevoel hebben dat ze in hun prestaties moeten zien te beantwoorden aan een torenhoog verwachtingspatroon (stresshormonen verstoren de normale bloedcirculatie in het vaatvlies). Ten tweede: op het moment van zijn opname in de psychiatrische kliniek van Jena toonde Nietzsche geen enkel spoor van tremors, een bijna universeel symptoom van paralytische syfilis. Ten derde: mensen in het laatste stadium van syfilis leven geen elf jaar meer, zoals Nietzsche wel deed. Ook vond Young, na veel speurwerk, een brief terug van Richard Wagner, gericht aan een wederzijdse vriend van hem en Nietzsche, de arts Eiser, waarin het gaat om een gesprek dat plaatsvond in de eerst week van oktober 1877. Als remedie voor zijn kwalen, in het bijzonder zijn gezichtsvermogen, dat hard achteruitging, raadde de goede dokter hem onder meer aan een aantal jaren niet te werken en vooral niets te lezen – een opdracht waaraan Nietzsche onmogelijk kon en wilde voldoen. Tijdens dat gesprek gaf Nietzsche ook aan dat hij tijdens zijn studietijd een druiper had opgelopen, maar dat hij geen syfilis had, iets waar hij zich op gezette tijden op liet testen.
http://www.filosofiemagazine.nl/00/f...ankzinnig.html