Veel hangt af van hoe je zoiets interpreteert/verkoopt/ onder welke voorwaarden en in welke omstandigheden dit gebeurt. Het hoeft geen betoog dat men hier best over waakt.
Als men zegt: deze mensen krijgen een loon van de gemeenschap, voor niets, gewoon enkel omdat zij er zijn en omdat ze momenteel geen werk kunnen vinden in de gemeenschap of ... een leefloon krijgen omdat ze nog niet van werkloosheidssteun (vereist immers wachttijd, dat je gewerkt hebt, Belg bent(?), ...) dan vind ik dat zij in ruil ook moeten instaan voor diensten voor deze gemeenschap (onder een aantal strikte voorwaarden, bv. er is geen alternatief: i.c. als de fruittelers dit moeten betalen gaan ze allemaal failliet), dan kan dit volgens mij verdedigt worden.
I.c. heeft de overheid al gemeenschapsgeld ingezet om privébedrijven te redden van de overgang (bank- en autosector). Waarom zou het dan geen middelen in natura kunnen aanbieden? Gewoon omdat het niet anders kan en er geen andere oplossing voor handen is?
Vanzelfsprekend moet hier heel voorzichtig en terughoudend mee omgesprongen worden omdat de weg voor uitbuiting hiermee geopend wordt (denk bv. aan misbruik door privé-ondernemingen, uiteraard want het gaat om gratis werknemers).
Enkel in geval van (extreme) overmacht zou dan ook zoiets mogen kunnen.
Het OCMW kan eisen stellen aan haar leefloners omdat die leefloners "projecten maatschappelijke integratie" zijn. Gratis gemeenschapsdienst verrichten (ze krijgen immers ook vaak een woning en een leefloon van bijna 800 euro per alleenstaande) lijkt me niet zo gek om daarbij in te passen ...
Volgens mij kan men aan "werkzoekenden" ook zo'n voorwaarden verbinden. Echter, ik zie het al gebeuren dat je een paar dagen werkzoekend bent, druk aan het solliciteren bent en niet kan gaan omwille van zo'n klus ...
De excuses zullen dan ook veelal in die richting te zoeken zijn.
Begin maar eens te filteren wie het "profitariaat" (incluis zwartwerkers, huisrenoveerders, ...) betreft en wie werkelijk de mensen zijn die officieel werk zoeken maar eigenlijk bewust thuisblijven om in te staan voor zieke/kinderen/invalide/oudere, zelf ziek (psychisch of fysiek of die gewoon een instabiele psychische of fysieke gezondheid hebben) of invalide zijn (maar niet erkend worden maar hun klachten wel bij iedere sollicitatie vermelden met alle gevolgen vandien), of mensen die ècht zeer intensief werk zoeken, bijscholen, ...
En wie ga je uiteindelijk dwingen om te gaan of niet? Mag een werkzoekende weigeren omdat hij net zijn huis of dat van zijn familie/vrienden aan het renoveren/verhuizen is of net een zwembad aan het bouwen is
, of betekent een weigering sowieso schorsing? (Waarbij dat in geval van werkloosheidsuitkering een overheveling van de werkzoekende naar de leefloontrekkende betekent
)