Oorspronkelijk geplaatst door Kiro
Een terechte verwachting, dus uit goed fatsoen zal ik er een woordje aan wagen (dat ongetwijfeld niet toereikend zal zijn).
Wat ik bedoel is dat het hypocriet is om een bepaalde (grote) Vlaamse bevolkingsgroep te verwijten dat deze demoniseren en kleineren, of het nu om Franstalige Brusselaars gaat, of om Franstalige Walen. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet, zelfs al zóúden sommige Vlamingen hieraan werkelijk schuldig zijn. Dat de houding van Vlaamse nationalisten, flaminganten, extreem-rechtsen, Taalkomitees en doodgewone Vlamingen die het gewoon beu zijn geen vertrouwen bij de Franstaligen scheppen geloof ik niettemin zondermeer. Als ik Franstalige Brusselaar was, dan zou het mij ook niet lekker zitten, zéker niet wanneer ik in de Rand woonde en wist dat mijn privileges binnenkort niet meer gelden. Evenwel zit het de Vlaamse inwoners aldaar óók niet lekker dat Fransen hún (al dan niet vermeende) rechten opeisen en dat er allerlei wallinganten actief zijn in en om Brussel. Wederom verwijt de pot hier de ketel dat hij zwart ziet.
Overigens bedoel ik met wallinganten de tegenpool van de flaminganten, zoals de FDF. U mag ze ook francofisten noemen. Namen plakken schept duidelijkheid.
Voorts vind ik het overdreven eerdergenoemde Vlaamse burgers separatisten te noemen. U generaliseert. Lang niet iedereen van hen wenst een autonome Republiek Vlaanderen. Er zijn real-life problemen in het kader van taligheid etc., en niet iedereen vindt alles leuk. Vragen om een (definitieve) grens op te werpen ter vrijwaring van het eigen cultuur-, leef- en taalgebied is billijk, simpelweg omwille de souvereiniteit en eigenheid van de groepsidentiteit. Separatisme ontstaat pas in een later stadium, wanneer die grens niet komt, er druk op de inheemse bevolking gevoeld wordt ofwel afspraken c.q. (letterlijke en figuurlijke) grenzen niet (afdoende) gehonoreerd worden. Nu meen ik België voldoende te kennen om terecht te kunnen stellen dat verfransing een feit is. Dit betekent dus per definitie een verschuiving van grenzen en de gebieden van eigenheid.
Nu is het natuurlijk het goed recht van een Waal om Frans te spreken, en niemand kan hem verbieden zich niet aan te passen en Frans te bl�*jven spreken, maar vervolgens mag een Vlaming ook zijn recht laten gelden. Wanneer men 'strijd' voor een gemeente, dan is dit geen separatisme of vreemdelingenhaat: het is de stelling die gebiedt dat er grenzen horen te zijn die eigenheid waarborgen. Een simpel voorbeeld: een ander is welkom in mijn huis, zolang hij het niet tot het zijne maakt. Wanneer dat gebeurt en ik hem de deur wijs, dan is het een miskenning van mijn privédomein, normenstelsel etc. wanneer men mij vervolgens bijv. van rascisme beticht.
Nu, daar verfransing een feit is, ligt de kern van de zaak in heel de comunautaire kwestie (vermoed ik toch) dáár. Waar Vlamingen om een halt beginnen te roepen, komt dat door dit probleem. Vlamingen beginnen dus niet met de problematiek. Vlamingen eisen enkel waarborg voor de eigenheid van hun omgeving, waarborg voor hun cultuur-, leef- en taalgebied. Wanneer d�*t het geval is, kan men dit geen separatisme noemen. Sommige willen onafhankelijkheid ja, en dat is separatisme, en sommige willen ongetwijfeld bestaande verhoudingen verzieken. Dit is echter niet de grote groep die eerder genoemd is. En zelfs de roep om onafhankelijkheid is niet verderfelijk, fascistisch of wat dan ook. België mag onafhankelijk zijn, Friesland mag het, Catalonië mag het. Recht tot zelfbeschikking heet dat.
Wederom is het hypocriet om dan de Vlamingen te betichten van radicaliserend gedrag. Toegegeven, men gaat zich op den duur het hoofd dol maken, of men laat zich dol maken, net als in 1830 gebeurde. Het is niettemin wel een reáctie, niet een oorzaak. (Te radicaal gedrag keur ik overigens niet goed.) De oorzaak is namelijk radicaliserend gedrag van een grote groep Franstaligen. Vlamingen strijden simpelweg voor een gelijkwaardigheidspositie, of zouden dat moeten doen, zoals in de zes faciliteitengemeentes; Franstaligen in het Euvel-gebied strijden voor hun voorrechten.
Nu kunt u natuurlijk stellen dat België één land is, en dat iedereen overal dus gelijke rechten etc. heeft. Welnu, dat is eigenlijk best juist. Ware het niet dat Franstaligen in BHV een positie innemen die toch de ú�*tzondering is binnen België; men laat er zo een situatie bestaan die elders niet bestaat. BHV is de uitzondering die de regel bevestigd, en zodoende is ze ook onwettig. Wederom kan niemand de Waal beletten Frans te spreken, maar evenzo kan niemand de Vlaming beletten te verzoeken dat er in zijn huis Nederlands gesproken wordt, op zijn school Nederlands gedoceerd wordt, er in het gemeentehuis Nederlandstalige dienst beschikbaar is, er Nederlandstalige post bezorgd wordt, er in Vlaams gebied geïntegreerd moet worden enzovoort. Wanneer al dat laatste veroordeeld wordt, en het eerste m.b.t. de Waal niet, dan is dit onevenredig. Het is niet gelijkwaardig en niet vriendschappelijk.
Vlamingen passen zich, over het algemeen, dacht ik aardig aan in Wallonië. Dat is respectvol. Als verfransing een feit is, dan behoef ik niets te zeggen over hoe het andersom is, anders kon verfransing niet bestaan. Wanneer de Franstalige hierop aangesproken wordt, kan dit geen kleinering of bedreiging genoemd worden. Als iemand zich in mijn huis weigert te gedragen, dan mag ik hem berispen, dat is een culturele norm die we overal in Europa zo vanzelfsprekend vinden als het opkomen van de zon. Het opkomen voor zeggenschap in het eigen huis is vanzelfsprekend evenmin kleineren.
Waar u suggereert dat genoemde groep Vlamingen Franstaligen demoniseren kan ik u dus slechts in zoverre gelijk geven, dat zij perk en paal wensen te stellen aan de gastvrijheid en ook evenredigheid eisen. Wie bepaalde rechten gewend is, in BHV dus, heeft er logischerwijs moeite mee die rechten te verliezen. Evenzogoed is het demoniseren van de Vlaamse partij wanneer de terechtwijzende vinger ervan geoordeeld wordt. De gevoelens van Vlamingen mogen er in dat geval kennelijk niet zijn, op straffe van stigmatisering: fascist, neo-nazi enzovoort.
Een Waal zou overal welkom moeten zijn, ook in de kleinste meest regionale kruidenierszaak, zolang iedere Vlaming zich maar niet uit hoeft te sloven Frans te spreken, maar er eerbied getoond wordt jegens de gastheer en er dus gepoogd wordt in het Nederlands te communiceren. Dat wallinganten dit miskennen en slechts de Vlaamse helft van 'het-is-je-goed-recht' veroordelen, o.a. als zijnde fascisme, is onbillijk in termen van vriendschappelijkheid, onfatsoenlijk in termen van respect jegens de gastheer en onrechtvaardig in termen van redelijkheid. Een dergelijke houding werkt juist radicaliserend bij de Vlamingen, zéker na 180 jaar van assymetrische verhoudingen binnen België. Die 180 jaar van assymetrische verhoudingen zijn een feit; het is tevens een feit dat Vlamingen strijden voor wat ze hebben, niet over andere grenzen heengegaan zijn enzovoort.
Daarom vind ik uw verwijten en veel terugkerende cynische noten bij alles wat pro-Vlaams is niet deugen. Overigens mijn excuses wanneer ik kennelijk uw teksten over het hoofd gelezen heb waarin u een andere houding aan de dag legt.
|