Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M
Tja, zo vindt iedere leefloner of uitkeringstrekker zijn situatie wel bijzonder. Zelf ben ik het helemaal eens met het standpunt van den dinges eerder in deze draad, maar ik vind het nogal kras dat iemand die voor zover ik het begrijp alleen nog maar gebruik heeft gemaakt van allerlei sociale voorzieningen zonder er zelf amper een cent aan te hebben bijgedragen zo veel praat verkoopt over wat er moet gebeuren met de steuntrekkers die het volgens hen nog slechter doen dan zijzelf.
Ik heb een paar vrienden die door allerlei omstandigheden niet konden verder studeren, hoewel ze daar zeker de capaciteiten voor hadden. De meesten hebben intussen wel een diploma. Gehaald na hun uren, naast hun voltijdse jobs, zodat ze andere jobs konden zoeken die meer in lijn lagen met hun capaciteiten en mogelijkheden. En ja, dat was soms moeilijk. En nee, die mensen hadden dikwijls ook geen auto en moesten ook oplossingen zoeken voor problemen die zich stelden ("ik moet verhuizen en dat moet die dag" is de perfect manier om je erg populair te maken bij je collega's in je toekomstige job). Hell, er zijn er zelfs die intussen nog een kind opvoedden. Om maar te zeggen, er zijn altijd oplossingen, ook moeilijke.
Als je echt vindt dat leefloners solidariteit moeten betuigen met de maatschappij door bij de boeren te gaan werken in ruil voor hun uitkering, wat houdt je dan precies tegen? Bel die mensen op, ze zullen je zelfs met de auto komen oppikken. Je schreef zelf eerder al dat je dat toch leuk werk vindt. Ga ervoor, Groentje!
|
Mijn situatie is niet bijzonder, behalve bijzonder frustrerend, hemeltergend, bij momenten hopeloos en vooral heel erg stom en het is nog maar de vraag wat het gaat geven voor de toekomst.
Ik zou het echt geen probleem vinden om de twee weken dat ik vrij ben op die plantages te gaan werken hoor. Ik zal niet degene zijn die het meeste werk verzet daar wegens mijn fysiek en ik zal er pijnklachten door krijgen, maar daar kan ik wel tegen.
Ik doe ook ander vrijwilligerswerk overigens. En dan heb ik het niet over de dingen die je gewoon thuis of voor familie of vrienden doet.
Dat dit wel combineerbaar is met wat ik anders doet, heeft veel te maken met de veel grotere flexibiliteit.
Dat ik exact die dag moet verhuizen heeft niet te maken met mijn flexibiliteit, maar die van een veel groter systeem waar ik van huur... Omdat er vanalles gepland is afhankelijk van mijn verhuis (andere mensen die hier komen intrekken en uittrekken uit hetgeen waar ik inga), is dat nu eenmaal simpel die dag: erop of eronder. Dat valt anders ook niet te organiseren. Hoe, dat weet ik zelf nog niet.
Ik ben me er overigens van bewust dat het voor mij inderdaad niet meer mogelijk was geweest te studeren, indien ik tien jaar eerder geboren was en die faciliteiten allemaal nog niet bestonden. Dan zou niets van dit alles waar geweest zijn en zou mij ook geen andere keuze hebben gerest dan enkele jaar eerder te gaan werken. Anderzijds ben ik niet de enige gelukkige en heb ik dus veel te lang op een manier geleefd die niet nodig was omdat de voorzieningen er wel waren, maar ben ik helaas door de mazen van het net geglipt.
Werken naast studies is trouwens niet altijd mogelijk, omdat sommige studies voltijdse aanwezigheid vereisen. Tenzij je dag uit meer dan 24 uren bestaat en je energie, concentratievermogen, ... onuitputbaar is. Dat laatste is bij mij jammergenoeg dus zeker niet het geval, al vecht ik wat ik kan. Ik ben blij dat er mensen zijn die daar wel de fysiek en kracht voor hebben. En ik ben er jaloers op ook, want believe me, als ik mocht kiezen opteerde ik voor dat leven.