Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door gehuigert
Ik weet niet of de meerderheid achter de rebellen staat of niet, binnen enkele maanden zijn er verkiezingen en zien we wel wat dat geeft. Gaddafi had geen massale aanhang, hij had massaal geld en huurde sluipschutters. Hoelang duurde het ook alweer voordat de Oost-Duitsers durfden zeggen dat ze tegen hun leiders waren? Ik denk dat de beelden van de mensen die na de val van de muur naar het westen om het eerst lopen voor zich spreken.
Het is niet omdat er geen massale opstanden zijn, dat de bevolking de dictator steunt. Dat weet je maar als iedereen het recht krijgt om zonder repercusise zijn mening te uiten.
|
Dit is groteske zever. Je vergelijkt met Oost-Duitsland, maar geeft geen enkele reden waarom die vergelijking zelfs nog maar zou opgaan. Als je die redenering doortrekt kan je nagenoeg elk land gaan platgooien. 'Jamaar, met dat PS-bewind in België zou het weleens kunnen dat de Vlamingen zich onderdrukt voelen. Laten we ze - na enkele duizenden doden - zelf eens aan het woord laten.'
Er bestaan surveys voor zulke dingen. Netwerksites. Organisaties. Vredevolle betogingen. Het is niet omdat je geen vrije verkiezingen zou hebben dat je daarom als burger monddood bent of moet vrezen voor je leven. Bovendien, indien Kaddaffi zo systematisch op burgers joeg als je hier doet uitschijnen, waar zijn dan de geheime politie-diensten die dat werk uitvoerden? Waar zijn zijn folterkamers om onwilligen in de pas te doen lopen? Waar zijn zijn (uitgebreide en talrijke) gevangenissen? Zijn massagraven? Welke vredevolle betogingen heeft hij in het verleden zo brutaal uiteen geslagen dat een gewapende opstand voor velen de enige uitweg zou lijken?
Er zijn landen op deze wereld die u nooit zou associëren met een dictatuur, die meer van bovenstaande kenmerken bezitten dan Libië.
Ter vergelijking: ook van Servië zei men dat er massagraven te vinden waren, aangericht dankzij het bloeddorstige regime van Milosevic. Wat bleek: die massagraven bestonden voor de Nato-bombardementen niet. En dat regime van Milosevic verdedigde (naar haar eigen bevolking toe) die bombardementen. Zelfde verhaal in Irak. Saddam was (vergeleken met daarvoor) een pak milder geworden. Dat betekent: stak minder mensen in zijn Abu Graib-gevangenis dan daarvoor. En van Afghanistan mag je eveneens zeker zijn dat de rotzooi van de Taliban (ver) voor de inval van de VS een pak goorder was dan de enkele executies en de vernietiging van wat stenen beelden die het beste waren van wat men kon bedenken. De man die verantwoordelijk was voor de vernietiging van Kabul, die werd onlangs nog naar voren geschoven door de VS als de "toekomstige premier van Afghanistan". Het Albanees en Kosovaars gespuis dat verantwoordelijk was voor de slachtingen in de Balkan, werd gepromoveerd tot politici. En in Irak heeft men het eigen gespuis aan de macht gebracht. Saddam had daarmee zelf iets te grondig afgerekend opdat er nog iets van zou overschieten.
Voor iedereen die het wilde zien lag het er vingerdik op dat geen van die oorlogen iets met mensenrechten, vrijheden of democratie te maken had. Zelfde verhaal in Libië. Zelfs de hoofdrolspelers blijken dezelfde te zijn.
Toeval bestaat niet.