Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster
Komaan zeg, met uw veralgemeningen!
Ik had ook Turkse en Marokkaanse collega's waar ik goed mee overeen kwam. Bij mijn vrijwilligerswerk heb ik ook wel eens te maken met allochtonen. In Israël werkte ik samen met Palestijnen.
Door die éne Zaïrees kwam ik natuurlijk ook in contact met zijn kennissenkring - toen kwam het eerste barstje in mijn tot dan onwankelbare mening over de immigranten, gastarbeiders e.d.! Ik was in die tijd fanatieker dan Artisjok in het verdedigen van vreemdelingen. Iemand heeft mij toen wat geld afgeluisd en gepoogd mij te laten borgstaan voor iemand waar ik nog nooit van gehoord had om die in België te krijgen. Zelfs dat maakte enkel dat ik een beetje voorzichtiger werd maar zeker niet dat ik de hele groep zou veroordelen, ik heb die gebeurtenissen zelfs nooit aan mijn familie en vrienden verteld omdat ik gewoon niet wou toegeven dat er bij die vreemden ook mensen met minder goede bedoelingen waren.
Pas later toen ik merkte dat bepaalde handelwijzen werkelijk schering en inslag waren, toen ik overal een enorme toevloed van immigranten zag, de ontelbare misbruiken van ons systeem en het fysieke geweld waartoe velen van hen in staat zijn, is mijn opinie beginnen veranderen. Ik ging me meer neutraal opstellen en ik heb gemerkt dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is, dat niet al die inwijkelingen miskende, achtervolgde, te beklagen sukkelaars zijn maar dat heel veel van hen enkel willen profiteren van onze goedheid!  |
Noem je dat "je neutraal opstellen" van het ene uiterste naar het andere.
Neen, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn; maar het is ook niet allemaal hel en verdoemenis.