Een hernieuwde poging om de herkomst, de 'big bang' van de Europese adel te vinden leverde niets op, dan Anna Maria de Winter die letterlijk zegt: "Niemand weet waar de adel vandaan kwam."
Dus met alle zwaktes en gebreken, blijkt dat mijn Blauw Bloed is zwart bloed
(1500-1789) theorie de enige poging is om het vroegste begin van de adel te reconstrueren. Vraag ik mij af hoe men de adel juist en realisties kan bestuderen en beschrijven als men de oorsprong niet kent?
Ik blijf mij verbazen hoe men een enorme blinde vlek heeft ontwikkeld voor alles dat over huidkleur gaat. Waar men in oudere studies de beschrijvingen uit de oude bronnen nog braaf overnam, schreef over bruin en zwart, maar zonder verder commentaar, laat men dit tegenwoordig gewoon weg bij het zogenaamd 'citeren' van bronnen. Dit is een heel kwalijke zaak want zo is het revisionisme helemaal rond: niemand die zich meer waagt aan kleur. Straks kan men bijvoorbeeld de werken van Jane Austen uitgeven en alle passages over brown and black complexion elimineren.
Van Oliver Cromwell lees ik dat hij een 'Sanguine complexion' had. Dus niet wit van huid. Waarom dan die witte portretten, naast een paar met kleur?
Van Benjamin Constant, de paramour van Isabelle de Charriere en Madame de Staël, wist wij al dat hij 'very bad complexion'had, dus zeer zwart van huid, maar op internet lees ik nu ook 'sanguine.'
Tot mijn verwondering schrijft Nell Irvin Painter in The History of White People dat Madame de Staël super wit was, transparant volgens Lydia Maria Child, en Painter concludeert dat haar aders te zien waren dus had zij blauw bloed. Painter zit er dus helemaal naast en vreemd dat zij zich slechts op één bron baseerde tenaanzien van het uiterlijk van De Staël die overal als 'swarty' en 'bad complexion' beschreven wordt.
=================================
Oliver Cromwell
"Warts and all" Oliver Cromwell
Joseph Wilton (1722-1803) Marble dated 1762
Bust of Oliver Cromwell (1599-1658) Wilton is said to have copied this bust from a plaster cast for his funeral effigy, it shows Wilton's interest in Roman sculpture.
V&A A.32-1930 (Formerly in the Landsdowne collection)