Gisteren met twee nieuwe collega's een discussie gehad. Zij zeggen dat zij het puin moeten ruimen van wat babyboomers en hun nakomelingen hebben veroorzaakt. Ze zeggen dat het tegenwoordig onmogelijk wordt om een huis te kopen of als je iets deftigs wil moet je er een woekerlening voor aangaan. Ik ben nu in de dertig de jaren van kosten zijn nu al een tijdje achter de rug, maar ook toen wij ons huis hebben gekocht was het ook niet altijd gemakkelijk. Toen mijn ouders een lening hebben aangegaan was het voor hun ook niet gemakkelijk en zeker de beginjaren. Dat is voor de meeste mensen zo neem ik aan? Vanwaar toch al dat negativisme en pessimisme in de toekomst? Voor de laatste tien jaar hebben wij in volle economische crisis een herziening van ons woonkrediet laten doen en zonde problemen onder de 3,4 % vast kunnen dalen. Wie tegenwoordig een woonkrediet aangaat kan zonder problemen grote bedragen lenen met vaste rentevoeten tussen de 3 en 4 %, met andere woorden het is een koopje. En toch nog pessimistisch zijn
? De gebraden kippen vliegen niet zomaar in je mond
.