Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior
In België zijn er niet alleen drie officiële talen, er is ook een vrijheid van taal.
Concreet betekent dat, dat ik mij in elke gemeente in het Vlaams gewest in het Frans tot de overheid kan wenden. In betrekkingen met de overheid krijg ik mijn documenten in het Nederlands, in de privésector in het Nederlands of het Frans.
In het Brussels gewest kan ik (uiteraard) mijn documenten in het Frans krijgen (en moet ik in het Frans aangesproken worden als ik dat wens).
Wat we onder
moeten verstaan, wordt duidelijk door de taalwet op bestuurszaken uit 1966.
In art. 12 daarvan staat dat
Er bestaat dus een mogelijkheid om als Franstalige in het Frans te woord te worden gestaan in zijn taal in het Vlaams gewest.
Dat geldt niet voor het Arabisch.
|
Artikel 30 van de grendelgrondwet geldt slechts voor zover het niet in conflict treedt met artikel 4.
Dit impliceert dat een Franstalige in Vlaanderen zich tot een lokale overheid kan wenden in het Frans, maar dat betekent hoegenaamd niet dat hij/zij mag eisen om verbaal in het Frans tewoord gestaan te worden.
Hetzelfde geldt overigens voor wat betreft de privé-sector. Wanneer een Franstalige in een winkel, een horeca-zaak enz. een personeelslid aanspreekt in het Frans kan er hoegenaamd niet geëist worden dat er in het Frans wordt geantwoord. Meer nog, er kan zelfs niet geëist worden dat het personeelslid het Frans begrijpt.