[revoleto]

Sadna abrahim (vrede zij met hem) (Khalil Rahman) Hello en gerespecteerde leden van het forum
Azar woonde in het land van Babylon in Irak, maakte idolen en verkopen ze voor mensen om Aabduha en had een kleine jongen zijn naam (Abraham) en een door God gegeven wijsheid en rijpheid sinds Attah
Klein, en een keer ging zijn vader Azar Ibrahim, Farah maakte beelden, verwonderde Abraham beval deze beelden, en zei tegen zichzelf: Waarom wordt aanbeden door mensen die ze niet horen of spreken, noch schaden noch voordeel?! En hoe zijn goden, en de mensen die zulke wapens?! En werd deze vragen inspireren jonge jongen zonder een antwoord.

Toen hij werd Ibrahim brak begonnen te denken dat in deze zaak, en op zoek naar de ware God waard is om aanbeden, ging naar de uitgestrekte woestijn, en ging kijken naar de hemel en zag de planeten en de sterren, en veroordeeld tot de Heer die op zoek is naar, want het is gemaakt als hem aanbidden de Schepper, verschijnt met zijn toestemming, en de afwezigheid van zijn toestemming, bleef Abraham in de woestijn, kijk naar de hemel om te denken en het kan dat leiden tot zijn Heer en Schepper, Fahadah God nadenken - de Almachtige - om te weten, en maken er een profeet teruggestuurd naar zijn volk, om hen uit de duisternis tot het licht, en de aanbidding van afgoden tot het aanbidden van God, de Heer der Werelden.

En openbaarde God - de Almachtige - de Ibrahim kranten in die literatuur en preken en de bepalingen voor de omzetting van zijn volk, en het onderwijs van de activa van hun religie en hun aanbeveling gehoorzaamheid aan God zijn, en oprecht alleen aanbidden, en weg van alles dat in strijd is met de goede zeden, en keerde Abraham naar zijn huis, en wiens hart is geruststellend, en toen hij het huis binnenkwam gevonden zijn vader, waardoor hij Ibrahim en neem adviseren hem en zegt:
(42) Toen hij tot zijnen vader zeide: O mijn vader! waarom aanbidt gij datgene, wat noch hoort, noch ziet en u volstrekt niet van voordeel is?
(43) O mijn vader! waarlijk, mij werd een deel van kennis geschonken, dat u niet is gegeven; volg mij dus; ik zal u op den effen weg leiden.
(44) O mijn vader! dien Satan niet: want Satan was we?rspannig tegen den Barmhartige.
(45) O mijn vader! waarlijk, ik vrees, dat u eene straf van den Barmhartige zal worden opgelegd, en gij een makker van Satan wordt. } [Mary: 42 -45] antwoordde zijn vader boos, en zei: { (46) Zijn vader antwoordde: Verwerpt gij mijne goden, o Abraham! Indien gij niet ophoudt, zal ik u zekerlijk steenigen; verlaat mij dus voor langen tijd. } [Mary: 46].

Maar Abraham voldeed niet aan dezelfde hoeveelheid van wreedheid, maar het geduld van de vervreemding van zijn vader, en ontmoette het vasteland, mededogen, en zeide tot hem: { (47) Abraham antwoordde: Vrede zij op u! Ik zal van mijnen Heer vergiffenis voor u vragen; want hij is genadig omtrent mij.
(48) Ik wil mij van u scheiden en van de afgoden, welke gij naast God aanbidt, en ik zal mijn Heer aanroepen; misschien ben ik niet ongelukkig in mijne gebeden tot den Heer.
[Mary: 47 -48] en verliet Abraham toen zijn vader op zijn weg naar de tempel, ook al roept zijn volk om God te aanbidden, en welk inkomen zij en hun grootvader te werken de afgoden vele aanbidden en Atdharon aan, en vraag ze aan hun behoeften, hen Abraham, en zeide tot hen: { (52) Gedenk, toen hij tot zijn vader en zijn volk zeide: Wat zijn deze beelden, waaraan gij zoo geheel zijt onderworpen? } [de profeten: 52] volk antwoordde hem en zei: { (53) Zij antwoordden: Wij zagen die door onze vaderen aanbidden. } [de profeten: 53].

Fodh hebben Abraham tot deze afgoden misleiding en kufr aanbidden, en dat
God - de Almachtige - Wie schiep de hemelen en de aarde is te wijten aan de aanbidding van zijn volk, boos en alleen hem, arrogant en drong aan op hun ongeloof en koppigheid, en toen hij
Ibrahim nadruk op de verering van afgoden, ging uit, dacht bij zichzelf dat deze afgoden te vernietigen, en de volgende dag gala dag, en hij de mensen buiten de grote viering
De stad, en ging naar alle mensen, en liet Abraham en alleen om de straten van de stad en niet vinden waar iedereen, IPC de kans en bracht de bijl, en ging toen naar de tempel waarin de afgoden, zonder een te zien, en vond de afgoden van velen, en zag in de voorkant van voedsel veel en legde zijn volk, hen en tekenen dichter bij had maar niet eten.

Ibrahim wendde zich tot hen en hen, en dan sarcastisch zei tot haar: Vrees niet! En wacht een beetje, zodat ze kunnen reageren op hem, maar het mocht niet baten, keerde hij terug en vroeg om te zeggen: wat u niet Tntqon?! En neem dan breekt afgoden, een voor een, totdat het was allemaal in puin, maar een afgod grote verliet Ibrahim was herwinnen, en opgehangen in de nek van de bijl, en toen kwam uit den tempel, en toen hij mensen terug uit vieren doorgegeven aan de tempel, en ging aan de goden te bedanken voor hun festivals, en waren verrast door hun idolen gebroken, behalve idool en een bijl in zijn hoofd opknoping, mensen vroegen zich af: Wie heeft dit gedaan Balehtna? Sommige mensen zeiden: Wij hoorden gisteren een jongen genaamd Ibrahim was de spot met hen, en Atuadha Ead, smashing, en unaniem bevolen om Abraham te wonen en hem te vragen, met hem en realiseren wat er is gebeurd. En de rest van het interview