Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door brother paul
je moet wachten op de analyse van de puncties, en als er geen kankers zitten doen ze geen puncties en is er geen analyse omdat er geen kanker izit
concentreer u gewoon op uw geest, en uw sterkte ervna, probeer tot rust te komen, nare herinneringen te vergeten, uw verdriet te laten uitslijten zo'n dingen
|
Ja maar, ik ben niet verdrietig, hooguit boos en bang.
De pijn die ik heb, de plaatsen waarop mijn hart klopt en waarop dingen plaatsgebrek lijken te hebben, het komt overeen met dat syndroom wat ik daar zei en... er is nu geen evidentie dat het er niet is.
Er is alleen evidentie dat er iets serieus mis is. En voor de rest niets, behalve dan dat het geen ontsteking of virus is.
Het is zo oneerlijk.
Waarom in godsnaam hebben ze niet deftig gekeken? Waarom geen beenmergpuncties terwijl dit echt wel logisch was en zwart op wit stond dat het nodig was, waarom die gezwollen klieren negeren... Of mijn milt al dan niet gezwollen was is zelfs niet nagekeken, ... als ze een moedervlek groter dan één centimeter met drie kleuren die heel onregelmatig zien en die ram langs mijn ruggenwervel staat waar ik de hele tijd over lig te klagen en waarvan ik duizend keer heb gezegd dat alles daar begonnen is ...
dat is toch niet te doen.
Het is zo oneerlijk.
Allé ik probeer positief te denken, het te vergeten, ik zoek afleiding, ben de godganse dag bezig met vanalles maar ik voel het continu en ik kan niet om de feiten heen, hoe hard ik ook probeer.
Ik probeer tegenevidentie te zoeken, het te negeren, mezelf wijs te maken dat het niks zal zijn, ... alles. Maar als ik al de klachten extreem begin te krijgen en voel (zoals bij iedere "verkeerde" beweging) dan is dat gewoon onmogelijk.
Nu ik gestopt ben met de methode sociale isolatie omdat ik niemand wou belasten met al dit soort verhalen en de reacties van anderen zie en hoor, besef ik ook meer en meer hoeveel fouten er gemaakt zijn die echt wel compleet ... waanzinnig zijn. En ook dat zij beseffen dat het niet psychisch is.
Had maar iemand van die mensen in één van die ziekenhuizen of bij één van de dokters geweest hé.
Dan was het misschien allemaal niet zo ver hoeven komen en was ik nu misschien al behandeld.
Het ongrappige is gewoon dat ik dood ben als het allemaal wel prijs is.