[Karma]

Mijn vrouw ligt al enkele maanden in het ziekenhuis wegens leverfalen. We keken uit naar een transplantatie. Tijdens de weekends mocht ze soms voor twee dagen naar huis.
Vorige week mocht dat niet omdat de nieren terug acheruit waren aan het gaan. Voor alle zekerheid moet je in het hospitaal blijven vertelde de specialist.

Zondag begon het fout te gaan ... 's middags zwarte stoelgang. Ik wist dat dit een slecht teken was en ging het onmiddellijk doorgeven.
Eerste antwoord ... "als ze nog eens stoelgang heeft moet je het ons komen tonen"
Na tweede stoelgang getoond dus en het antwoord was ... "we zullen het in de gaten houden".
Na de derde stoelgang (mijn vrouw moest laxeermiddelen nemen) en op mijn aandringen ... "we zullen het doorgeven".
Enfin ... het werd later en later en mijn vrouw kreeg alsmaar meer pijn.
's Avonds laat arriveerde er een dokter van wacht ... hij moest eerst nog naar de spoed, daarna naar een andere patient waar het ook niet goed mee ging en daarna kwam hij bij ons. Ondertussen lag mijn vrouw al te kermen van de pijn.
"Waarom lig jij hier mevrouwtje?" "Toon eens waar het juist pijn doet".
Ik bleef ondertussen maar hameren op de dringendheid van handelen.
"Ik zal eerst eens in je dossier gaan kijken mevrouw"

Een halfuurtje later werd er besloten om een scan te nemen om te zien wat er aan de hand was. Ondertussen gaf mijn vrouw al grote gulpen bloed over.
De scan werd genomen en er werd niets ernstigs op gezien.
Terug naar bed met een pijnstiller en een slaaptabletje.

's Morgens kwamen dan de specialisten ... maar schoten nog niet echt in actie. Er moest een gastroscopie genomen worden maar dat zou zeker niet kunnen voor vijf uur vanavond. HALLO

Op mijn aandringen en terug gaan naar de specialisten die de kamer ondertussen al hadden verlaten werd dan beslst dat ze naar de intensieve zorgen moest.

's Avonds kreeg ik te horen dat er een bloeding was gekomen op de slokdarm en ze vanbinnen bijna was leeg gebloed.

Ze werd onder kunstmatige narcose gehouden.

Twee dagen later vroeg men me om het beademhalingsmachine af te kunnen koppelen omdat de levenskansen nog nul procent waren.

Voriige woensdag is ze gestorven. Ze was vijftig jaar oud en wou leven.