[harriechristus]

Alleen waargenomen wezens.

Dat wordt natuurlijk volkomen krankzinnig als iemand die in kaboutertjes gelooft, maar zelf niet bestaat en alleen zijn kabouter wel.
Omgekeerd is er dan een kaboutertje die in het bestaan van mensen gelooft, maar die zelf als kaboutertje ook niet bestaat en de mensen wel.
Maar beide kanten: mensen en kaboutertjes zijn dan geen werkelijkheid meer, maar beiden zijn fantasie, maar ook niet meer als subjectieve, dat wil zeggen: waarnemende wezens, maar alleen als waargenomen wezens, dus objectieve wezens.

42 - De oneindige reeks naar steeds platter en trager.

Tenzij die objectieve fantasiewezens ook de waarnemende wezens zijn, maar omdat ze elkaar dan als platter waarnemen* (volgens de contractietheorie) en die plattere wezens dan ook zelf weer waarnemende wezens moeten zijn die nog plattere wezens waarnemen, gaat het dan voortdurende heen en weer tussen tussen kabouter en mens naar steeds platter en platter (en qua tijd ook steeds trager) met als limiet de volledige tweedimensionaliteit en de absolute stilstand der tijd.

Oneindig verlengd en oneindige snelheid der tijd.

Want omgekeerd, dat ze elkaar juist als verlengd waarnemen, bestaat niet in de wereld van Einstein, hoewel dit toch een zeer eenvoudige relativistische gevolgtrekking moet zijn: als ik iemand verkort waarneem moet de ander mij verlengd waarnemen, en als die ander mij als zodanig niet kan waarnemen dan moet ik wel als zodanig bestaan, wat een eindeloze reeks naar steeds grotere verlengingen op moet leveren tot oneindig lang en qua tijd eindeloos snel.

Dat is het beste wat ik er van kan maken als de opmerking van Martin Gardner juist zou zijn dat er achter de schijn geen werkelijkheid is, en de schijn dan zelf een werkelijkheid moet zijn.

*En ook qua tijd vertraagd.

**En ook steeds trager en trager qua tijd.