Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door captain jack
Ik ben het eens met wat je zegt, maar ik wens erop te wijzen dat de Zwitserse staatsstructuur ietwat meer is dan een louter confederale organisatie.
De grote gemeenschappen worden aldaar opgedeeld in kleine deelgebieden. Dit zorgt ervoor dat de competitie tussen de diverse deelstaten geen zuiver linguïstisch karakter krijgt.
Bij ons heb je over het algemeen (nl1) vs (fr1).
Aldaar heb je bijvoorbeeld de ene keer: (Dui1)+(Dui2)+(Dui3)+ (It1)+(It2)+(Fr1) vs. (Dui4)+(Dui5)+(It3)+(Fr2)
De volgende keer: (Dui2) + (It3) + (Fr2) vs (Dui1)+(Dui3)+(Dui4)+(Dui5)+ (It1)+(It2)+(Fr1)
De keer erna: (Dui1)+(Dui3)+(Dui4)+(It1)+(It2)+(Fr1) vs (Dui2)+(Dui5)+(It3)+(Fr2)
enz.
Ik heb het hier ietwat gesimplifieerd, eigenlijk zijn er meer kantons, maar goed. Het komt erop neer dat de competitie in de besluitvorming bij ons voornamelijk zal plaatsvinden tussen twee dezelfde deelstaten.
In Zwitserland is dat complexer. Daar is er ruimte voor wisselende allianties tussen de diverse deelstaten. Het zullen maw niet altijd dezelfde deelstaten zijn die tegenover elkaar komen te staan.
Mijn punt: De meeste Vlamingen wensen geen Zwitsers model. Ze wensen het Zwitserse confederalisme, zonder het model verder over te nemen.
Indien we geen Zwitsers model kunnen toepassen op België (Confederalisme + Opdeling van de grote deelstaten), dienen we een andere oplossingen te vinden. Een federale kieskring kan hier misschien een (ietwat minder efficiënt) antwoord bieden.
|
Ik heb net uitgelegd, dat in Zwitserland de federalisering zo opgebouwd is zowel taalkundige, godsdienstige (was vroeger belangrijker dan vandaag), culturele, sociale en plaatselijke wrijvingen te vermijden. De delegatie van het grootste part van de macht over het te voeren beleid naar de laagst mogelijke eenheid (gemeente en kanton) voorkomt net scenario's zoals u schetst waarbij kantons samenspannen tegen andere kantons volgens taalkundige of andere opdelingen. Dit zou ook in België kunnen gebeuren zelfs als er slechts 2, 3 of 4 gewesten zouden zijn.
Daarenboven zijn er in Zwitserland wel nog nationale partijen verspreid over alle kantons. Maar gezien ze op het nationale niveau slechts over algemene gemeenschappelijke zaken moeten beslechten zoals buitenlandse zaken, defensie en dergelijke meer is het mogelijk om deze nationale partijen nagenoeg conflictloos in een uiterst afgeslankte (naar Belgische normen) gezamenlijke coalitieregering te laten samenwerken. Op dat niveau zijn er bijvoorbeeld geen discussies over o.a. de sociale zekerheid of inkomstenbelasting, daar dit op kantonnaal vlak behandeld wordt.
Een dergelijk aan België aangepast systeem, rekening houdend met het bestaan van gewesten en gemeenschappen, zou resulteren in een directere democratie, veel minder conflicten tussen de deelstaten en een veel kleinere centrale regering. Al bij al zouden de bestuurskosten, administratief en politiek, in zo'n oplossing veel lager liggen dan in het huidige onoverzichtelijke Belgische kluwen waar aan alle kanten door het manipuleren van de ontelbare verdeelsleutels fraude naar hartelust gepleegd wordt.