[jules]

Oorspronkelijk geplaatst door DaBlacky

Wat is uw voorstel met het afval?

1) eerst even een link waarin wordt uitgelegd wat er nu juist gebeurd is in Tsjernobyl :
[font=Times New Roman][font=Times New Roman]http://www.sckcen.be/sckcen_en/publi...yl_brochNL.pdf[/font][/font]

[font=Times New Roman][font=Verdana][size=2]2) het afval : mijn oplossing is om het te bergen in de ondergrond. Ik geloof echt dat berging in Boomse klein veilig is. Meer info over de boring van een proefschacht onder het StudieCentrum voor Kernenergie in Mol :[/size][/font] [font=Times New Roman]http://www.niras.be/nederlands/9.5_ESV_Euridice_nl.html[/font][/font]


even terug opgeduikeld uit de sessie met Tinne :

[font=Times New Roman]Herman_desmedt schreef hierop:[/font]
[font=Times New Roman][font=Times New Roman][/font][/font]
[font=Times New Roman][font=Times New Roman][/font][/font]
[font=Times New Roman]

[font=Times New Roman]In de grond steken is OOK niet 100% veilig! Welke geoloog beweert dat?
Bovendien is dit een hypocriete gemakkelijkheidsoplossing die alle problemen doorschuift naar de volgende generaties.

Kleilagen ondoordringbaar ? Ja op een periode van een paar decennia, als er intussen geen serieuze aardbeving gebeurt!
Rotsformaties ? Idem. Het volstaat een klein barstje en het doorsijpelend water wordt meteen aangetast.
Diep onder de grond in oude mijnschachten? Ja maar U maakt die geologisch interessante formaties voor duizenden jaren onbruikbaar!

Vergeet ook niet dat er voortduren radioactiviteit vrijkomt en dat door bestraling op de duur heel de omgeving waar U de boel stockeert ook radioactief wordt.

Ook niet vergeten dat sommige van die radioactieve spullen een halfwaardetijd hebben van eer dan duizend jaar. Dat wil zegen dat ze op die duizend jaar slechts de helft van hun radioactiviteit verliezen, de duizend jaar die daarop volgen nog eens de helft van die helft, de duizend jaar daarop nog eens de helft van het kwart dat overbleef enz.
Om dergelijk materiaal "veilig" te krijgen, dat wil in sommige gevallen zeggen de radioactiviteit reduceren tot 1/1000000 van de oorspronkelijk waarde heb je dus meer dan 20000 jaar nodig. Door de "oplossing" van die dingen in de grond te dumpen maak je hele stukken ondergrond voor 20000 jaar onbruikbaar. Onze nakomelingen gaan dat serieus appreciëren!

Nu de dingen tijdelijk en gecontroleerd in (al dan niet ondergrondse) speciaal daartoe voorziene bunkers plaatsen. Tot daar toe![/font]

[font=Times New Roman]boer_bavo schreef:[/font]
[size=3][font=Times New Roman]

[size=3][font=Times New Roman]Ik ben geen geoloog maar wel bodemkundige. En ik zeg u dat kernafval in een kleilaag veiliger opgeslagen is als het uranium in de bodem voor het gemijnd werd.

Het sprookje van de vreselijke radioactieve elementen die 1000'en jaren actief blijven moet ook eens doorprikt worden. Dat is een enorm klein deel van onze productie. Enkele kubieke meter per jaar. Een opslagplaats voor die dingen boven de grond voor de volgende duizend jaar is goedkoper (zet bvb een bedrag op de bankrekening en zorg ervoor dat 1% rente voldoende is om de onderhoud te voorzien) en legt minder impact op de natuur dan een windmolenpark.

Daarnaast is het ook zo dat elementen die enorm lang radioactief blijven, bijna niet radioactief zijn. De straling is immers omgekeerd evenredig aan de halveringstijd. Logisch als je weet dat ze wordt afgegeven als een atoom uit elkaar valt.

Als er door klei en zoutlagen een waterstroom zou gaan die even groot is als bij ons aan het oppervlak (wat vrij onrealistisch is), dan migreren ijzeratomen in een bodem met enige kleiinhoud ook maar met moeite een paar mm op 100 jaar. IJzeratomen zijn daarbij véél minder sterk gebonden aan de bodemdeeltjes dan de grote radioactieve elementen.[/font][/size]

[/font][/size][/font]