Ik geef een simpel voorbeeldje.
Meisje is zeventien jaar, zit op school en komt uit een (laten we zeggen) 'achtergesteld' sociaal milieu.
Ze raakt zwanger, en kan haar studies niet voltooien.
Haar vriend laat haar in de steek voor een ander, zij is volledig afhankelijk van ouders en/of vrienden.
Daar zit ze dan, met een kind, zonder diploma, intussen achttien jaar. Toekomstperspectieven: zero. Ze moet een kind opvoeden (kan ze misschien nog overlaten aan haar ouders, met wat geluk) maar ze heeft geen diploma.
Moesten we TomB geloven, is het nutteloos haar te helpen. Ze moet haar plan maar trekken, niewaar?
Welnu, een maatschappij die niet in staat is haar zwakken te helpen, is een achterlijke beschaving.
Ieder is tot op zekere hoogte verantwoordelijk voor zijn eigen leven, akkoord; maar dan moet je ook de nodige kansen krijgen om je te ontplooien. Ik geef maar een simpel voorbeeld: het dure hoger onderwijs. Nog afgezien van inschrijvingsgeld, kost het immens veel om iemand te laten studeren. Zo werpen we een drempel op, waardoor begaafde maar minderbegoede jongeren gediscrimineerd worden.
Is het dan je eigen schuld, als je ouders niet kapitaalkrachtig genoeg zijn om je op kot te laten gaan in Leuven? Moet je dan je plan maar trekken?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door TomB
Wat is de reden dat een minimumloon moet bestaan en leefbaar zijn? Als het niet leefbaar is, doet toch niemand het. Minimumloon is gewoon een hele administratie die totaal nutteloos is.
|
"als het niet leefbaar is, doet toch niemand het" :
ik weet niet hoe dat zit in de VS, maar hier in België is er dertien procent werkloosheid.
Sinds Keynes (en Van Rossem
) weten we dat dit géén hiaat is tussen vraag en aanbod (de wet van Say) maar een structurele werkloosheid.
Structureel!
Dat betekent dat er een foutje zit in onze structuur, in ons systeem.
Volgens Vivant is dat 'foutje' de belasting op arbeid, die werkgelegenheid bestraft met honderd procent belastingen (soms ook wel RSZ-bijdragen of patronale bijdragen genoemd, maar het zijn inderdaad verkapte belastingen)
Maar als onze werkloosheid een probleem is dat uit het systeem voortvloeit, dan is het de schuld van het systeem, en niet van de werklozen!
En dan is het ook maar meer dan logisch (en eerlijk) dat ons systeem in een compensatie voorziet, de werkloosheidsuitkering.
Ik ben het echter wel met TomB eens dat de administratie nutteloos is. De RSZ is zonder twijfel de meest geldverslindende overheidsdienst ter wereld. (Wist u bijvoorbeeld dat er vierentwintig verschillende stelsels bestaan voor invalide zeelieden?)
Het zou veel simpeler zijn aan iedereen een vast bedrag op bestaansniveau uit te keren (het basisinkomen) want dan besparen we op nutteloze administratie. En net door die besparing is het betaalbaar.
Bovendien moeten we mensen perspectieven bieden, kansen op beterschap.
Daarom wil Vivant de sociale lasten afschaffen (=werkgelegenheid creëeren) en het wettelijk minimumloon optrekken naar het dubbele van het basisinkomen, nl. 1080 euro netto per maand.
Dat is nog niet zoveel als het zakgeld van Antonieke De Clerck, maar het is toch al een stuk beter dan te doppen.
En bovendien is het verschil tussen wel en niet werken bij Vivant een stuk groter dan in het huidig systeem, zodat werklozen gemotiveerd zijn om werk te zoeken.