Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Tzuvar Raemborr
Heel dat dierengedoe kan mij eigenlijk niet zoveel schelen, en als er mensen zijn die zichzelf daarvoor wel willen inzetten, het is hun gegund maar ik neem ze dus niet erg serieus.
Wat ik wél moet opmerken is de eigenaardige scheidingslijn die hier blijkbaar getrokken wordt tussen "huisdieren" en "wilde dieren". Dieren zijn per defitinie wild : zelfs onze brave hond is een product van generatie op generatie in gevangenschap geboren "wilde dieren" waarmee gefokt, geëxperimenteerd en getraind is. Om nu dus een verschil te gaan maken tussen een hond en een in gevangenschap geboren leeuw is wel erg hypocriet : de vrijheid van de dieren primeert maar u wil uw Fifi wel kunnen houden? Consequentie aub!
Wie bepaalt tenslotte dat de pythons van beer niet de voorlopers zijn van de toekomstige "man's best friend"?
|
Er is een heel groot verschil waar je hier aan voorbijgaat ~ nl dat je groepsdieren hebt en solitaire.
Solitaire dieren zijn gewoon niet te temmen en blijven een zekere vorm van wildheid steeds in zich houden. Bekijk nog maar de huiskat, die heeft normaal gezien haar territorium buiten, vangt nog steeds muizen en vogels, ook al geef je ze meer dan genoeg te eten en van het beste eerst.
Daarnaast heb je een hond die in 't wild ook in een roedel leeft en sowieso altijd gedienstig zal zijn omdat hij nu eenmaal een baas WIL.
Als je vergelijkt met wolven, hun voorouders, die leven in een groep met een alphahond als leider, die bepaalt wie wat doet en wanneer wie mag eten.
Hoe lager in rang hoe later die eet.
Een hond op zichzelf overleeft zelden. Een kat kan zich redden.
Haal een wilde hond binnen en win zijn vertrouwen en stel je als hogere in rang op en die zal jou accepteren als zijn baas en meerdere.
Een wilde kat blijft een wilde kat.
Dus vergelijken met een python is hier niet aan de orde, een python is in de eerste plaats een solitair dier en ook nog eens een roofdier, dat vergelijk gaat dus absoluut niet op.