Mag ik er toch op wijzen dat de lasten in bvb de scandinavische landen ook de 50% benadert of overschrijdt, met een pico bello sociale bescherming...en weinig tot zéér weinig werkloosheid + een gezonde begroting. Finland is daar bvb een prima voorbeeld van. Bepaalde drastische ingerepen zoals u al een tijdje voorstelt hebben inderdaad geholpen in bvb Ierland, maar Ierland zat dan ook economisch aan de grond. Idem met bvb het Chili van Pinochet waar een ultra-liberalisme werd toegepast naar het Friedman-model, tegen een zéér hoge (mensenlevens) prijs..maar Chili is nu een democratie waar er een serieus begin is gemaakt van sociale bescherming. De tijd dat alles en nog wat door 'de privé' wordt beslist mag niet meer terugkomen, het ultra-liberalisme is de economische korte-termijn visie met een onaanvaardbare menselijke prijs. Kijk naar de VS waar velen zeggen dat er... waw waw waw.... iedere maand 300.000 jobs bijkomen, niemand vertelt er echter bij dat dit maar voor kort zal zijn omdat die banen met geleend geld worden gecreërd, en er nu een record-onevenwicht is in de VS-begroting + een record openbare schuld. Onder Clinton was de begroting in evenwicht en werden er, naar VS-maatstaven..goede sociale maatregelen genomen. Onder het rechts-simplisme van Bush is alles opgesoepeerd + nog een pak schuld erbovenop...Bush is zoals paars hier
