Sinds 1968 - en dat is geen negatieve evaluatie - zijn er een aantal sociale remmingen weggevallen. De afbouw van deze, voor een deel essentiële, remmen is blijkbaar onverdroten doorgegaan. Een aantal zaken worden nu geaccepteerd, die voor enkele decennia nog ondenkbaar waren.
Ik vermoed dat er daardoor bij sommige mensen, niet alleen jongeren, een doorgedreven 'doe-gedrag' is gegroeid. 'Nicht raisonnieren! Ik wil dit nu dus doe ik het. Ik zie wel achteraf hoe het uitpakt.'
Allicht zit er een zekere uitzichtloosheid in de perceptie van velen.
|