zij neemt de bus 2 straten verder en mag de weekends afkomen of 1 dag in het weekend maar zij geeft aan dat ze eerst aan haar eigen wil werken en ons zelfs op bezoek niet wil zien, ga proberen dit weekend niet te gaan maar iedereen is dit weekend weg ivm carnaval, dus gaat hard zijn alleen, maandag zou dan zlfs psychologe bellen, vindt ze dan een gaatje om te bellen na woensdag geprobeerd te bellen en gewacht heb op haar telefoon, dan kan de dag lang zijn, en dan VOLGENDE week vrijdag komt gezinstherapeute langs, ze wou graag door de dag als mijn man vroeger van zijn werk is maar ik wil dat de andere kinderen ook één keer hun zeg kunnen doen hoe frustrerend dit al een jaar lang is voor hun, de gedachte alleen al dat ik zo lang moet wachten maakt me woedend van binnen, zij verwacht haar eerste kindje maar ga toch niet de opmerking kunnen laten, als uw baby geboren is, denk dan eens aan mij en stel u eens voor dat ze uw kind een maand lang niet laten zien, sorry, er zit zoveel bij mij opgekropt en heb bang dat ik op een of andere manier zal ontploffen of kortsluitinng zal krijgen, het zal maar weer een temesta worden vannacht zeker?stak ik toch bijna zeker de euken in brand omdat ik mijn pan op het vuur vergat, frustraties alom
ik maakte eens de opmerking dat ik mijn dochter eens graag met 2 armen zou willen vastnemen en eens zou willen wakker schudden(bij wijze van spreken), dachten die....toch zeker dat ik dit echt wou doen, waar zien die me voor aan??bedankt dat je telkens antwoord, wordt straks een nieuw toetsenbord
