Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus
bij autochtonen zal je eerder een solitaire verkrachter zien die in het geniept verschillende verkrachtingen pleegt, in tegenstelling tot sommige culturen, alwaar het gemeenschappelijk verkrachten van "oorlogsbuit" zelfs toegestaan en aangeraden worden in hun gemeenschappelijk heilig boekje.
Me dunkt is er een duidelijk verschil tussen die solitaire verkrachter en de "cultureel" geaccepteerde gemeenschappelijke verkrachting (trouwens in het heimweeland van deze daders zelfs als gemeenschappelijke dorpsstraf uitgesproken door de dorpsoverste in geval van zogenaamd overspel).
Ik ken hier geen cultureel bijverschijnsel dat groepsverkrachting op die manier beschouwt: in deze contreien weet de verkrachter drommels goed dat wat hij uitspookt niet aanvaardbaar is.
Zelfs binnen het huwelijk is in onze contreien verkrachting niet aanvaard, in tegenstelling tot de cultuur (doe ik het goed zo?) van de mensen die deze daden pleegden en waar de vrouw VERPLICHT is om tegemoet te komen aan de wensen van de man "zelfs al is ze brood aan het bakken in de gemeenschappelijke oven" zei Mohammed;
Het feit dat sommigen hier wijzen op de afkomst en cultuurpatroon van de daders (neen, we weten niet of ze fundamenteel praktizerend moslim zijn, maar het zit wel ingebakken in hun cultuurpatroon) heeft derhalve niks te maken met racisme, maar net met het min of meer gedogen van vooral groepsverkrachtingen in die cultuur.
Als het hier al eens voorkomt zijn het hoofdzakelijk dronken of andersgedrogeerde pubers die menen dat ze stoer doen door een meisje "te pakken" met z'n allen, het is vanuit een totaal ander standpunt dan deze heren die zelf geen alcohol dronken, maar de meisjes weldegelijk denigrerend misbruikten door ze alcohol te geven (de drank van den vijand) en ze nadien met z'n allen te bespringen (zonder coitus interruptus zoals men kan afleiden uit het feit dat er eentje zwanger werd - want volgens Mohammed mocht dat vermits Allah toch laat geboren worden wie hij wil).
Ik meen dat ik het reeds geschreven heb, maar ik betwijfel of het woord verkrachting wel voorkomt in de islamitische cultuur: binnen in het huwelijk bestaat het niet en is de vrouw verplicht om op de voorstellen van haar man in te gaan, buiten het huwelijk is ofwel de vrouw zelf de aanleiding (door een grote teen te tonen vb.) of zoals in Pakistan (tiens tiens) waar een gans dorp blijkbaar gezamenlijk een jong meisje mag "bespringen" als ze tezamen gezien werd met een jongen. Ook dan heet het geen verkrachting.
Bovendien wordt verkrachting in die cultuur ook niet bestraft vermits degene die aanklacht wil doen ook over vier getuigen moet beschikken die aantonen dat het sexueel contact niet heeft plaatsgevonden. Wel ineens praktisch dan wel als ze er met z'n allen opkruipen nietwaar?
|
Ik ben het volledig eens met je schrijven.
Er is trouwens al voldoende verkrachting binnen de huiselijke muren van autochtone gezinnen waar er nooit aangifte van wordt gedaan.
Waarom moet er dan nog op de koop toe het gedachtengoed geïmporteerd worden van venten die opgevoed zijn met het concept dat vrouwen inferieur zijn?
Het is zo al erg genoeg.