116 - Geesteswetenschappen en natuurwetenschappen.
Het punt is diep in de microkosmos verborgen na een oneindige reeks van steeds kleinere culturen, maar het IK is er in zijn denken zo bij, want hij weet het meteen: ik ben een punt.
Ook met de eeuwigheid en oneindigheid is dat zo, want ook deze zijn oneindig ver weg en onvoorstelbaar bovendien. Nochtans: het IK weet het meteen, want hij begrijpt wat er mee bedoeld wordt.
Ook kan het IK zeggen: ik ben eeuwig en oneindig.
Dus het denken gaat met oneindige snelheid en kan bereiken wat het zintuiglijke voorstellingsvermogen niet voor elkaar krijgt.
Daarom is het denken het hoogste en ook de meest concrete werkelijkheid.
Vanuit het oogpunt der zintuiglijkheid bezien lijkt het denken abstract als zijnde Niets, maar vanuit het weten der denkende Geest zelf "bezien" (geweten) is het precies andersom.
Daarom heet het ook "weten"schap en geen "zien"schap, maar goed: ook in de wetenschappen is er een onderscheid tussen de geesteswetenschappen die van het denken uitgaan en de natuurwetenschappen die van de zintuiglijke waarneming uitgaan.
Dit dan berustende op de oertegenstelling van Zijn en Niets of omgekeerd: Niets en Zijn, die elkaar zijn en daarom ook tegen elkaar omgedraaid kunnen worden.
|