Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door praha
We spreken wat naast elkaar vermoed ik, Elio
Ik had het niet over vrouwen die totally-out-of-control jou of mij zouden bespringen waarop wij dan zouden weigeren.
Ik had het over hoevér vrouwen 'mogen' gaan voordat redelijkerwijs er wordt gezegd dat de man nog moeilijk iets te verwijten viel.
Zoiets is cultureel/maatschappelijk bepaalt
( zoals je in post #430 al uit de doeken deed )
En verder was m'n stelling dat wijzelf nogal van vrij vér kwamen en dat het nog niet zolang geleden is dat ook onze rechtspraak sporen had die wezen op een zeker idee dat vrouwen (deels) verantwoordelijk zijn voor het gedrag van de man.
Maar blijkbaar gaat het nu over wat anders .... waarom niet ?
Veelal zal je gelijk hebben maar dat geldt lang niet in alle gevallen.
Meer dan ge denkt vrees ik ( maar toch zeer weinig )... en weinig effectieve aangiftes
Het 'probleem' ligt denk ik aan :
1) de onderlinge seksuele machtsituatie -> vrouw bepaalt
2) de gedachte dat een man als ie niet wilt steeds verbaal of fysiek in staat is zich te weren -> ga maar eens een aangifte doen bij de flikken als volwassen man ... ze verklaren je als zot of je krijgt een rectie als : gelukzak ! en gij wou dat niet ?
3) de categorie van slachtoffers niet meteen de vreemde , en op gelijke hoogte, man zal zijn -> dus niet ik of jij maar zoonlief bv
4) ondanks de eruiming van het begrip verkrachting de nádruk nog steeds blijft liggen op vaginale penetratie door het mannelijk lid |
Ik begrijp dat u een zekere nuance wil aanbrengen door aan te tonen dat mannen niet steeds eenzijdig dader zijn als het om verkrachtingen gaat. Er is idd ook de fysieke component van de penetratie die veelal de invulling (excusez le mot
) van het begrip verkrachting uitmaakt.
Wat u aanhaalt in punt 3 lijkt me een typisch voorbeeld van handelen vanuit een machtssituatie, hoewel het ook onder pedofilie zou kunnen geklasseerd worden en dit is mi een ander debat.
Vergeet tenslotte ook niet dat er mss mannen zijn die teveel schaamte hebben om klacht in te dienen. Deze schaamte kan zich echter ook voordoen bij vrouwen want ondanks het feit dat ze slachtoffer zijn kan er op hen ook een sociaal stigma worden gekleefd.
Hoedanook, wat het ook zij, wie dader is in een verkrachting, of men nu man of vrouw is, kan niet als excuus inroepen dat het slachtoffer er te uitdagend gekleed bijliep, dronken was of enig ander excuus waaruit moet blijken dat het slachtoffer het zelf gewild zou hebben. Een nee is een nee.