één jaar later eens terugblikken op Fukushima met een beter inzicht in wat er is gebeurd. Het in ondertussen duidelijk dat de gebeurtenissen daar duidelijk niet volgens draaiboek verliepen en dat er stevig geimproviseerd moest worden...
The Economist heeft een sectie gewijd aan het thema en aan nucleaire energie in het algemeen. Ik kon me heel erg vinden in hetgeen er geschreven werd;
(linkjes naar de artikels voor geinteresseerden:
http://www.economist.com/node/21549098 en
http://www.economist.com/node/21549095)
enkele quotes:
een samenvatting van wat heeft bijgedragen aan de ramp:
Waarom deze ramp verontrustender is dan Chernobyl:
Over de perceptie van veiligheid, zelfs bij de experts:
Het probleem blijkt vooral het voorstellingsvermogen; indien een risico erkend wordt, kunnen maatregelen genomen worden; indien bepaalde gebeurtenissen niet eens voorzien werden, hoe kan men dan de veiligheid in onvoorziene situaties garanderen...
...wat blijkbaar een probleem blijft:
Dit gebeurde in Hamaoka, de kerncentrale in de focus omdat-ie zo kort bij Tokyo ligt, waar -blijkbaar- zwaar wordt geinvesteerd in veiligheid. Het verontrustende van dit klein technisch probleem ("er was nooit gevaar") is dat technici ervan uitgaan dat een dergelijk probleem nooit kon voorkomen...
Ik heb samen met "het nucleaire establishment" geloofd in de absolute veiligheid van kernenergie, maar dat is nu zeker niet meer het geval.
Het probleem met activiteiten waarbij ongevalskans zo laag mogelijk moet zijn o.w.v. mogelijk gigantische impact in geval van ongeval, is dat elk mogelijk scenario getest moet worden, zodat voorzorgsmaatregelen of andere veiligheidsmaatregelen genomen kunnen worden.
Wel, het blijkt (niet zo verrassend eigenlijk) quasi onmogelijk te voorspellen wat er allemaal kan misgaan.
Ik denk dat de maatschappelijke discussie m.b.t. kernenergie zich zal moeten verplaatsen van het vasthouden aan vermeende absolute veiligheid naar het inschatten en beperken van de impact van ongevallen. Tot nu werd door het nucleaire establishment steeds verkondigd dat een kernramp zoals Chernobyl niet mogelijk was in een ontwikkeld en democratisch land o.w.v. betere regulering, veiligheidscultuur e.d.; die stelling is nu wel hard onderuit gegaan.
Door deze stelling aan te nemen, heeft het establishment nooit echt gefocust op de mogelijk impact van een ramp (want ja, het kon toch nooit gebeuren). Ik wil best geloven dat het niet per se onveilig is op sommige plaatsen in de no go zone rond Fukishima maar op dit moment is dat gewoon niet duidelijk voor de bevolking omdat er nooit echt een proces was waarbij de bevolking ingelicht werd over de risico's bij een ramp (behalve tabletjes nemen en u uit de voeten maken misschien)
Ik roep op aan de mensen uit de nucleaire wereld eerlijk te zijn; het idee van absolute veiligheid af te schudden en de zorgen van bevolking ernstig te nemen ipv af te doen als bangmakerij en histerie.
In de marge ben ik ook gestoten op een "interessant" incident in de centrale van Davis-Besse:
http://en.wikipedia.org/wiki/Davis-B..._Power_Station
Hoe kan ik nu als burger vertrouwen hebben in de nucleaire droom van absolute veiligheid als dit soort lijken uit de kast vallen; mijn argwaan is in het afgelopen jaar enkel toegenomen en de naïeviteit (die, denk ik, velen met mij deelden) is ondertussen helemaal weg...