[Piero]

@Kallikles

3) In dit debat ben ik onpartijdig. Want ik vereer geen wijsgeren of geleerden die beweren dat zij precies weten hoe de materie en het universum of het leven op aarde in elkaar zitten en hoe en waarom alles is ontstaan. Ik hoef niemand te verdedigen of naar de mond te praten en ik kan mij op geen enkele autoriteit beroepen. Ik beschik alleen maar over de rede om waar van onwaar te onderscheiden en waarschijnlijk van onwaarschijnlijk.

Als God bestaat dan moet hij eigenschappen hebben. Want wij kunnen niet zeggen dat iets 'is' als het niet met eigenschappen beschreven kan worden. De eerste eigenschap waarover gelovigen spreken is dat God eeuwig bestaat. En de tweede eigenschap is dat hij 'de schepper is'. Plato stelde al dat de wereld ooit is ontstaan en vrijwel handgemaakt is en velen hebben hem in die geest nagevolgd. Niet alleen de Joden maar ook de Christenen en Islamieten geloven dat alles van te voren is bedacht en met de juiste materialen en afmetingen in elkaar gezet. Aan hen vraag ik waarom God opeens iets is gaan doen nadat hij al eeuwig helemaal niets gedaan had. Hij was eeuwig alleen geweest, er was niets en er bewoog niets en er gebeurde absoluut niets. God had nog nooit een wens of verlangen of wil of sensatie of emotie gehad. Is het mogelijk dat iemand die altijd heeft bestaan zonder wensen of iets om over na te denken plotseling iets wil en verlangt naar gebeurtenissen die hem bezig kunnen houden? Het is niet alleen onvoorstelbaar dat er eeuwig niets bestond maar het is ook onvoorstelbaar dat een god die eeuwig in duisternis leeft ineens behoefte krijgt aan het licht van triljarden sterren en planeten en dat hij daar nog een kunststukje aan toevoegt in de vorm van de aangeklede aarde en de maan in banen om de zon. Onze aarde is overigens een vrijwel onvindbaar klein dingetje in het heelal.

Bovendien, als God dan werkelijk genoegen beleeft aan de variatie waarmee hij het heelal heeft gevuld en het vuurwerk van exploderende zonnen en neerstortende kometen en het baren en sterven van mens en dier, hoe het kan dan dat hij zo lang zonder dat spektakel heeft kunnen existeren. Is God dan een veranderlijk wezen, een wezen dat eeuwig alleen en willoos kon zijn en plotseling verandert in een wezen dat behoefte heeft aan spektakel en dat daarom 'De Schepper' moet worden? Want het was zijn verlangen dat hem zijn wil gaf en zijn wil die hem het commando gaf om te gaan scheppen en zijn lichaam, wat dat ook mag zijn, dat zijn wil moest gehoorzamen. Hij commandeerde zichzelf spontaan en hij gehoorzaamde zichzelf spontaan precies zo als 'de wil' van de mens zich ontwikkelt vanaf zijn geboorte. In analogie met de mens moet God zijn geboren toen hij de wil kreeg om te scheppen, zijn tweede eigenschap, dus naast zijn eeuwig bestaan. Maar hoe kan het dan dat God werd geboren terwijl al eeuwige bestond? Dat lijkt mij onmogelijk.