[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door peter1962

Mooie synthese van de situatie. Je vertrekt vanuit het idee : "PS en N-VA moeten alletwee samen in de regering", wat niet meer dan normaal is met deze uitslag. Maar als één partij recalcitrant is, kun je niet verwachten dat de andere (n) blijven wachten totdat het hele partijbestuur van n-va ooit eens bereid is tot een compromis dat hoedanook nooit volledig hun desiderata zal kunnen weerspiegelen. Politiek gaat om keuzes maken, beleidskeuzes. Niet om te blijven een actiegroep zijn als je 27% van het elektoraat vertegenwoordigt. Iedereen heeft het de laatste dagen zo graag over het 1/3 van het elektoraat van het vlaams blok dat overstapte. Mij interesseert dat nauwlijks. Wat mij interesseert zijn al die anderen. Er zijn honderdduizenden kiezers van de andere partijen overgestapt naar n-va omdat ze uit de impasse wilden komen waar we al zolang inzaten onder het regnum van Leterme.

Ik denk niet dat deze mensen veel boodschap hebben aan het NJET van BDW. Van oud immobilisme evolueren naar nieuw immobilisme is niet echt een grote sprong voorwaarts.

N-VA moet leren omgaan met hun macht, die ze vroeger als kleine partij niet hadden en nu wel. In ons land zal dat altijd in een consensusmodel zijn, nooit in het grote gelijk en het opleggen van eenzijdige beslissingen. Tenzij je de boel wil rekken, nog een verkiezingetje extra, misschien in 2014, en anders streven we naar 2019...

Wat is dan nog het verschil met de oude cvp-staat van de jaren '70 '80 en '90 ?

Dat lijkt me een zeer correcte analyse.