Indien ik rechten had gestudeerd dan zou ik mij beslist hebben opgegeven als advokaat om de beklaagde te verdedigen in de rechtszaal. Is daar iets mis mee? Vormt het recht van iedere beklaagde op een raadsman niet een hoeksteen onzer democratie, die wij zo moeizaam hebben opgebouwd en fel dienen te verdedigen, alle extremisten ten spijt?
Momenteel is de hoofd-advokaat van Breivik een socialist die qua ideologie behoort tot het "vijandige kamp", in zijn hart een regelrechte tegenstander dus van zijn cliënt. Ik vind dat niet kunnen, waarschijnlijk is die advokaat "pro deo" aangesteld door de rechtbank. De advokaat zelf had om deontologische redenen deze opdracht moeten weigeren doch hij heeft aanvaard. Met welk doel? Een politiek doel? Om het vertrouwen van "zijn vijand" te winnen en hem zo grondig mogelijk uit te horen?
Juridisch gezien maakt het weinig uit, want Breivik heeft op de openingszitting reeds verklaard de Rechtbank die zetelt niet te erkennen, omdat zij werd benoemd door een socialistische regering die de massa-immigratie en daaraan gekoppelde multiculturaliteit aanmoedigt... Wie of wat hem verdedigt is voor hem tactische gezien dus van geen belang. Hij zal zichzelf verdedigen, iedere keer als hij daar de gelegenheid toe krijgt tenminste. De aanwezige journalisten hebben reeds laten doorschemeren te hebben opgevangen dat de Rechtbank "naar alle waarschijnlijkheid" niet zal toestaan dat zijn monologen die nu gaan volgen worden uitgezonden en onze huiskamers bereiken, en daarmee misschien ons verstand en en dus ons beoordelingsvermogen... Belangrijke informatie, broodnodig om oordeelkundige conclusies te vormen, wordt ons dus onthouden. Alweer zijn wij aangewezen op de tekst van zijn manifest, maar hoevelen onder ons zijn bereid om bijna 1800 pagina's te verhapstukken? Ik deed dat wel, en ik kan u garanderen: het loont de moeite om een totaalinzicht te krijgen in hoe de islam hier vaste voet aan de grond probeert te krijgen, met alle desastreuze gevolgen vandien...
In mijn ogen is dat een vorm van censuur (alweer) en een manipulatie van de rechtsgang... Er is hem geen eerlijk proces gegund, ofschoon het thuispubliek het tegengestelde dient te geloven. Bram Moscowicz, de advokaat van Wilders, zou op dat punt besluiten een 'wrakingsverzoek' tegen de rechters in te dienen. Al is mij niet duidelijk of het systeem in Noorwegen hetzelfde toelaat als in Nederland?
Laatst gewijzigd door Islamwatcher : 17 april 2012 om 00:42.
|