Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18
Jeugdbeschermingsrecht is op zich een nobele keuze. We willen jongeren die meestal uit een problematische opvoedingssituatie komen (de POS-jongeren) beschermen tegen zichzelf en zo een herkansing geven. Een herkansing op een nieuwere en betere opvoeding of een correctie op een verkeerd aangeleerde opvoeding.
Maar onze jeugdinstellingen zitten inmiddels afgeladen vol.
Jeugdgevangenissen zijn er niet veel en worden alleen maar in zeer extreme gevallen en bij herhaaldelijke recidivie toegepast.
Is dit systeem nog wel modern, als je bv beseft dat minderjarige overvallers op een supermarkt te Limburg uit het Luikse, na door het personeel te zijn overmeesterd door de politie na enkele uren weer werden vrijgelaten?
Of als je beseft dat bendes expres minderjarigen inzetten, omdat ze weten dat deze hun straf mislopen?
Is het systeem nog wel aangepast aan de hedendaagse realiteit en is het altijd zo opportuun om te kiezen voor jeugdbeschermingsrecht?
|
Theoretisch gezien zou ik zeggen dat possers beter af zijn met jeugdbeschermingsrecht, en moffers beter af zijn met jeugdsanctierecht (nu ja, niet zij, maar de maatschappij). Grootste probleem is natuurlijk dat pos en mof zich niet makkelijk van elkaar laat afbakenen... In theorie zou ik ook possers liever gescheiden zien van moffers (andere instellingen), maar ook dat is in de praktijk helemaal niet haalbaar...
Ik denk dat een jeugdrecht dus best vooral zo flexibel mogelijk is, met een hele stapel alternatieven waaruit de jeugdrechter of het comité kan kiezen. En dat is ook heden ten dage zo, alleen zijn er duidelijk onvoldoende plaatsen...