Het onderscheid tussen een MOF en een POS is zeer simpel: bij een MOF zijn er strafbare feiten gepleegd. Men valt terug op de term 'als misdrijf omschreven feiten' omdat minderjarigen buiten het reguliere strafrecht worden gehouden. De jeugdrechter kan ze natuurlijk nog uit handen geven als hij van oordeel is dat de opvoedende maatregelen geen effect meer kunnen hebben.
De indeling gebeurt op basis van de reden waarom het Openbaar Ministerie een zogenaamde beschermende maatregel vordert van de jeugdrechter. Indien een minderjarige opvalt door slecht of zelfdestructief gedrag zoals spijbelen, druggebruik, enz. of bv. verwikkeld is in een vechtscheiding van de ouders heb je een POS. Het kan zijn dat een minderjarige door een dergelijke stresserende situatie begint met vandalisme of diefstal om drugs te betalen. Dan heb je een MOF.
Je kan inderdaad stellen dat het soms misschien beter is om een straf op te leggen, al is het maar om het symbolisch gewicht. Echter is dat ook maar perceptie. De jeugdrechter kan bv. eerst een verblijf van 1 maand in een gesloten jeugdinstelling opleggen en na evaluatie van het gedrag van de minderjarige in die periode er nog een maand bij doen of hem bv. nog twee maand huisarrest opleggen (hoewel dat weer een extra inspanning vraagt van de politie).
|