Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Stingray
BS : de beslissingen om de electricteitssector te verkopen is een regeringsbeslissing en niet louter van één minister.
|
De verkoop van overheidsbedrijven aan de privé was een liberaal programma.
De PS en SP.a waren tegen maar moesten toegeven aan de MR en VLD om de voor hen belangrijke standpunten er door te krijgen.
Paars verkocht dus Electrabel en Belgacom tegen de zin van links, links kreeg zijn asielbeleid waarvan we de gevolgen ook reeds lang kennen.
De liberalen verkondigden dat ze beide bedrijven moesten verkopen van Europa omdat die had bepaald dat er een open beleid moest gevoerd worden en concurrentie moest komen bij energie en telefonie. Volgens Verhofstadt mocht de overheid dus geen bedrijven meer bezitten, daarom verkocht hij tegen de zin van Di Rupo Electrabel aan de Franse overheid.
Electrabel en Belgacom waren trouwens niet de enige rendabele overheidbedrijven die hij verkocht. Verhofstadt heeft bijna heel Belgie verkocht om zijn begrotingen in evenwicht te houden. Zo heeft hij ook de locomotieven van de NMBS verkocht gehad met een huur terug systeem.
Waarbij de NMBS zijn oude reeds lang afbetaald locomotieven terug moest gaan huren. Hij verkocht Sabena aan de Zwitsers en behield op eis van de PS een meerderheidsaandeel in het bedrijf, maar liet zijn minister van overheidbedrijven geen mogelijkheid om toezicht uit te voeren op de Zwitserse minderheidaandeelhouder, die van hem het bedrijf mocht uitmelken en in de vernieling helpen.
De sossen kregen telkens een tegenprestatie van de liberalen, de ene keer een toegeving in hun asielbeleid, de andere keer de invoering van een taks of een aanpassing aan de werkloosheidsuitkering.
Vandaag komt bovendrijven hoe Verhofstadt de PS onder druk heeft gezet om het land niet enkel via zijn sociaal beleid maar ook via zijn economisch beleid in de vernieling heeft gereden.