Citaat:
|
Tot de basisuitrusting van de doorsnee politicus behoren tegenwoordig een smartphone en een tablet. Dankzij die technologie staat men in een constante verbinding met de buitenwereld. Mails kunnen onmiddellijk worden nagelezen, websites van kranten worden nauwlettend in het oog gehouden, persberichten direct nageplozen en via de steeds wisselende sociale mediahypes als Hyves, Twitter en Facebook kan men instant communiceren. En via die golf van communicatie breekt men door in de traditionele media, die gretig sprokkelen in de Twitterstroom. Deze nieuwe technologie van tablets en smartphones heeft de manier waarop wij aan politiek doen drastisch veranderd. ’s Ochtends lanceert een politicus via de krant een controversieel ideetjes. Op de ochtendradio wordt een minister naar een reactie gevraagd, die het idee onmiddellijk afschiet. Daarop reageren een aantal politici via Twitter. Dit wordt door een massa mensen via Facebook en Twitter geretweed, en komt uiteindelijk op de websites van de kranten terecht. ’s Middags wordt de discussie opgepikt in het middagjournaal en volgen enkele interviews met experts. In de namiddag zijn de eerste parlementaire vragen ingediend. Op het avondjournaal brengt men het relaas van de discussie zonder nieuwe elementen toe te voegen. In een politiek praatprogramma een uurtje later wordt gesteld dat het eigenlijk om een non-debat gaat. De ochtendkranten de volgende dag berichten in de linkerkolom op pagina 5 over een of andere rel die nergens over ging. Een week later blijken de in het parlement ingediende vragen zonder voorwerp en is er geen hond nog geïnteresseerd.
|
(bron)
Zeer treffende beschrijving van de Vlaamse media van vandaag.