Moest N-VA een absolute meerderheid hebben gehad was er inderdaad geen probleem.
Maar vandaag zien we de zure vruchten van tien jaar reformistische strategie: er is geen vlaamse beweging meer want die werd volledig opgeslorpt (op een handvol na), dus is er ook geen beweging meer die massaal zou kunnen mobiliseren tégen deze staatshervormingen. Overal in Europa is dat mogelijk omdat de partijen in de eerste plaats slechts de politieke vleugels zijn van een beweging. In Vlaanderen is de beweging gedegradeerd tot de logistieke vleugels van twee partijen. Al wat enigszins oppositie had kunnen zijn draait nu mee in het Belgische particratische systeem en dat geldt zowel voor N-VA als VB.
Zoals ik al schreef, wie wil meedraaien in het Belgische systeem, verliest bij voorbaat.
|