Het recht van de sterkste, ok of niet?
Ik stel de vraag om wille van deze tegenstelling die zich hier vaak stelt en die doorheen verschillende draden loopt.
Ik heb stellig de indruk dat een aantal leden op dit forum dit effectief volledig ok vinden.
Er zijn er ook die dit natuurlijk gegeven willen bijschaven, sommigen gaan hier zo ver in dat ze de sterken zodanig aan banden willen leggen (met behulp van de macht van het getal van de zwakkeren), zodat de sterken in niets meer kunnen uitstijgen boven de middelmaat.
Beiden zijn extremen waar ik zelf geen voorstander van ben.
Zelf ben ik voorstander van de gulden middenweg al is het hier natuurlijk de kunst om te bepalen waar die dan wel ligt.
Waarom ik niet voorstander ben van het onverkorte recht van de sterkste dat in de natuur geldt?
Omdat het niet langer de sterkste (spierkracht) is die bepalend is.
Meer en meer is het begrip ‘de sterkste’ bij de mens vervangen door een reeks eigenschappen waaronder: slimst, meest geld, minst scrupuleus, minst mededogend, ... en meestal een combinatie van een aantal van deze eigenschappen. In sommige van deze eigenschappen kan men misschien bepaalde positieve kenmerken terugvinden, bij andere ligt het misschien iets moeilijker. Waar het recht van de sterkste in de natuur (in het dierenrijk) aanleiding kan geven tot een beperkte en plaatselijke heerschappij/dominantie, kan dit bij de mens schrikbarende proporties aannemen. Althans zo denk ik erover.
Het is theoretisch immers niet onmogelijk dat absolute macht in de handen komt van een zeer beperkte groep tot zelfs in het uiterste extreem tot slechts één persoon. Het lijkt me ook verkeerd dat zo’n groep of persoon dan in principe over leven en dood kan beschikken over (laten we zeggen) miljarden mensen.
Omgekeerd lijkt het me ook niet wenselijk dat je de sterksten (slimsten, rijksten, …..) zodanig beperkt in hun initiatieven dat de functie van pionier ondergraven wordt.
Veel van hetgeen door velen als positief ervaren wordt in onze samenleving zijn de vruchten van hetgeen enkelingen als idee tot uitvoer brachten. Dit soort van fnuikende werking van inperkende maatregelen ten opzichte van de sterkeren lijkt me niet wenselijk.
Dit gezegd zijnde, heb je zelf ideeën over waar deze gulden middenweg ligt of hoort te liggen of ben je toch eerder geneigd om één van de extremen te verdedigen?
Of
Bestaan er reeds voorbeelden waar men de gulden middenweg reeds gevonden heeft?
|