[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Восход-1

Verder is het niet zo dat het valabele visies zijn van moslims die homoseksuele daden als verboden stellen. Deze mensen gaan kinderen krijgen en hoeveel ongeluk het zal veroorzaken om aan kinderen te vertellen dat hetgeen zij zijn een fout en een zonde is.

Ik zie vier problematische punten in je betoog. Een eerste betreft het concept "valabele visies", maar daarover hieronder meer. Een tweede betreft het feit dat je reeds tweemaal voorbijgaat aan het onderscheid dat ik heel duidelijk maak tussen wat iemand voelt en wat iemand doet. Een derde betreft het feit dat je heel snel overgaat van wat iemand voelt naar wat iemand is.

En daar ben je schatplichtig aan tijd en plaats. In een heel specifieke periode en plaats zijn we tot heel concrete definities gekomen van "hetero's", "homo's", "lesbiennes", enzovoort. Foucault heeft de genealogie daarvan geanalyseerd, zoals ik een ander antwoord aangaf.

Het ergste dat je kan doen is deze sociale en historische constructies te gaan essentialiseren en te geloven dat mensen "zo zijn". In Hellas werden zij die mannen verkozen gezien als virieler dan zij die vrouwen verkozen. (Die "virielere mannen" hadden daarnaast nog een vrouw voor kinderen.) Het waren dus de meer macho types die maatschappelijk aangemoedigd werden om voor de herenliefde te kiezen. In onze maatschappij is het juist omgekeerd en geldt eerder het stereotype van de "verwijfde" "homo". M.a.w.: ons begrip "homoseksualiteit" denkt helemaal niet dezelfde lading als de genegenheid tussen man en knaap in Hellas destijds.

Een vierde punt betreft "fout" en "zonde": het gaat ook helemaal niet over "fout" en over "zonde", maar over halal en haram, verboden, toegelaten (ev. ook afgeraden, aangemoedigd, ...), d.w.z. een richtsnoer om te handelen conform de Weg. Dat is een ernstige kwestie. Wat ook je gevoelens zijn voor andere mensen (van hetzelfde of het andere geslacht), mensen hebben een richtsnoer nodig om zinvolle van minder zinvolle invullingen te onderscheiden. En daarbij heeft niemand de waarheid in pacht. Als bepaalde moslims die zich tot mannen aangetrokken voelen, geloven dat zij dit enkel Platonisch mogen beleven en zich daarbij perfect gelukkig voelen, wie buiten Allah (sobhanahu wa ta'ala) heeft dan het recht om hen te zeggen dat dit "niet valabel" is?

Dit is uiteraard niet exclusief voor islam. Maar stromingen die op zulke manieren leed veroorzaken zal ik nooit zien als een valabele invulling.

Je bent dan ook geen moslim, hé. Ik ga ook niet in de synagoge gaan vertellen hoe ze de Thora moeten interpreteren, of de Boeddhisten wat de eigenlijke ware leer van Boeddha was, of in de Kerk gaan eisen dat priesters mogen trouwen. Dat laat ik voor resp. Joden, Boeddhisten en Katholieken.

Het modernistische utilitarisme (leed veroorzaken) is geen criterium voor authenticiteit binnen een traditie (wat deze traditie ook is).