Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox
Ik heb er een oplossing voor zulke gearriveerdheid. Ik bouw nieuwe, moeilijkere dingen, en als ik faal, zoek ik een manier om toch succes te boeken.
Mijn beroepsactiviteiten hebben daar weinig invloed op.
|
Maw je hebt het afgesplitst... Niet dat ik daar iets op tegen heb.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door pixelpower
Ik zie dat wel enigszins anders.
Stel; je "bent er". Zeer goedbetaalde jobs, je hebt de top gehaald in je beroep, typisch sta je aan de (sub)top van het bedrijf en zeer vaak is dat bedrijf (deels) van jou. Het huisje is betaald, geen kids (geen gezeur noch kosten), enz... en je bent amper de 40 gepasseerd. In mijn ogen "ben je er" dan wel.
Maar heb je dan "alles"? Neen. Wat je alvast niet hebt is een uitdaging.
Weet je wat het rare is aan de situatie van dit soort mensen? Dat hun entourage geen verandering duldt. Hun werknemers willen hun job niet kwijt. De staat wil ook de inkomsten niet kwijt. De banken begrijpen de hunker naar een nieuw avontuur niet; zij willen zekere inkomsten. En de familie idem; "je gaat het allemaal vergooien!"
Volgens mij zit de helft van alle midlife crisisses en burnouts vervat in dit soort scenarios. En het zijn dus niet deze mensen zélf die de inertie en conservatisme in het vaandel dragen.
Denk er maar eens over na; welke kansen zijn er daadwerkelijk te vinden voor dit soort personen?
|
Pas op hé, de correlatie tussen challenges, geslaagd of mislukt, en geluk, is in mijn ogen niet zomaar vanzelfsprekend. Niettegenstaande de taalovereenkomst tussen geluk en "gelukt"
Men zou de geluksgraad eens moeten academisch bestuderen van winners en losers... en daar eerst een degelijk instrument moeten voor vervaardigen.
Maar ik vond het wel een interessante repliek