Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche
Maar hoe komt het dan bijvoorbeeld, dat wanneer ik duidelijk voel dat ik de neiging heb om mijn linkerhand op te steken. Ik toch instaat ben dat bewust te negeren.
|
Als je "bewust" dat wil negeren (al was het maar "om te zien of je het kan negeren") wil dat zeggen dat andere hersenprocessen een neiging vertolken om het te negeren, he.
De enige manier om vast te stellen dat je GEEN vrije wil hebt, is als je heel veel zin hebt in aardbeien, dat er NIKS van wat je meent te ervaren ergens enige aanwijzing zou geven dat je appelen zou wensen te kiezen (bijvoorbeeld ook niet om aan de neiging "om nu eens te zien of ik tegen mijn zin iets kan doen" toe te geven), maar toch, tot je eigen VERBAZING, vaststelt dat je het appeldessert neemt. Misschien zijn er gestoorde mensen die zoiets meemaken, of misschien lukt zoiets onder hypnose of zo (en zelfs daar moet je je afvragen of je EIGENLIJK niet "zin had om toe te geven aan de hypnose")
En dat kan niemand objectief waarnemen. Dat is enkel iets dat je voor jezelf subjectief kan vaststellen. Jij bent de enige die weet of je "eigenlijk geen andere drang had die je toch appels liet kiezen".
Citaat:
En ook met complexere zaken, dingen die ik gevoelsmatig heel graag zou willen, en dat wanneer hersenwetenschappers met een scan in mijn hersenen zouden kijken. Ook konden aantonen dat die situatie hele positieve emotie,s bij mij opriep, die wist ik toch te negeren, en voor een meer rationele en verstandige keuze te gaan.
|
Omdat jouw "drang naar verstandige keuze" OOK een drang is, en dat jouw hersenen een soort wikken en wegen tussen de twee tegenstrijdige verlangens hebben gemaakt.