Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles
Goede vraag, inderdaad. Je zult het pas weten als je, zoals djimi, met de mensen kennismaakt en je voor hun persoonlijke geschiedenis interesseert.
Dan zul je zien dat de groep die geen Nederlands spreken of in groep samenhangen niet noodzakelijk representatief is voor het geheel en dat je onder Marokkanen in ons land, zoals in elke groep, heel diverse personages zult aantreffen: van de kwajongen tot de drugsdealer, van de bandarbeider tot de universiteitsprofessor, van de syndicalist(e) tot de zakenman/vrouw.
Het cliché dat je overal goeden en slechten aantreft, klopt echt wel, hoor.
|
Voor mij gaat het gaat pas mis op't moment de Islam erbij komt. Dan ben ik de ongelovige, iets om te vermijden.
Met de buren is't vrij simpel. Door mijn "neutraliteit" ben ik aanvaardbaar. Door de reputatie van mijn dode schoonvader (Legionair en racist extra-ordinair) heb ik een zekere machtspositie.
Op werk mijden de harde islamisten (alle 2) me als de pest, daar ik de nodige soerah's kan quoteren en de historische achtergrond om mijn "subtiele" manier kan duidelijk maken. En de andere , niet islamitische, medewerkers aanvaarden dit, zelfs al ben ik een groffe misantroop.