[Antoon]

@ Kallikles

U maakt amalgamen en uw verhaal houdt geen steek.

Over de woestijn die er bestond in de 19de eeuw, bevolkt door vooral Bedoeinen maar ook Joden en Arabieren. Over de komst van nog meer Joden eind 19de eeuw die de regio begonnen te ontwikkelen ondanks de Arabische pogroms, over het ontstaan van Israel 64 jaar geleden en de oproep van nagenoeg alle Arabische leiders om de Joden te verdrijven en uit te moorden, over al die zaken kunnen we nog lang discussiëren.

De dag van vandaag bestaat het onafhankelijk Israel met bijna 8 miljoen inwoners waarvan 25% niet-Joods. Toch roepen nog steeds veel vijanden van Israel op om het land te vernietigen, wordt het verspreiden van Jodenhaat een nationaal sport in de Islamitische landen, en als men ziet wat een gruwel dictators als Khaddafi, Assad, en dergelijke bereid zijn te doen tegen hun eigen mensen, dan kan men zich ook inbeelden wat ze de Joden zouden aandoen, mocht de kans zich voordoen. God beware het Joodse Volk daarvan.

Alleen daarom moet Israel de oppermacht blijven houden in de barbaarse omgeving waarin ze vertoeft.

Israel heeft de Gazastrook volledig ontruimd, niet alleen militair, maar ook alle dorpjes waar soms drie generaties Joden er geboren en getogen waren. Zover is ze gegaan. Het gevolg liet zich a la minute kennen : Extremistische Hamas aan de leiding, duizenden raketten afgevuurd naar Israelisch gebied. Met Israelische blokkades en over en weer gevechten als gevolg.

Dit lukt dus niet en is voor Israel geen scenario om te herhalen in de Westbank. Zoveel is zeker.

Toen Israel ten tijde van Clinton (Barak was Israelische Eerste Minister) een voorstel deed om de Westbank te ontruimen met uitzondering van een paar steden waarin samen zo'n 600.000 Joden leven, en ter compensatie dezelfde oppervlakte Israelisch gebied dat aanleunt aan de Westbank aan 'Palestina' te geven, èn last but not least een deel van de Oude stad van Jeruzalem onder Palestijns gezag te geven, zeiden de Palestijen njet en begon de zoveelste intifada.

Dit lukt dus ook niet en is sindsdien volledig van tafel.

Ik ben hier blij om, maar volgens mij hebben de Palestijnen hier hun laatste kans op een oplossing met Jeruzalem laten varen. Die komt nooit meer terug.

Hetgeen de Palestijnen zouden moeten doen is Israel volledig aanvaarden en ermee samen werken. Ze zouden in geen tijd de meest voorspoedige en meest ontwikkelde van alle Arabische regio's worden. Met zo'n vreedzame samenwerking komen automatisch ook oplossingen met betrekking tot autonomie en uiteindelijk ook onafhankelijkheid.

Zolang de Palestijnen zweren op de vernietiging van Israel, zolang ze hun 'broeders' in Arabische gruweldictaturen omarmen die eigenlijk weinig concreets doen voor de Palestijnen, en op zotten alla Achmedinejad blijven hopen, zal hun toestand niet veranderen en hun potentieel gebied alleen maar verkleinen. Terwijl Israel ondertussen niet wacht en een voorbeeld is geworden voor vrijheid, vooruitgang en democratie.
Een land waar zelfs vele Westerse bevolkingen naar opkijken.

Mijn liefde voor dat land begint met mijn diepste overtuiging dat het Land van Israel toebehoort aan het Volk van Israel. En dit betekent de Joden.

Maar los daarvan is de praktische en meest realistische oplossing degene die ik hierboven heb uitgelegd. Met deze pragmatische houding zullen de Palestijnen er wel bij varen. Ik hoop voor hen dat ze het ooit zullen snappen.