[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door (neo)geopolitiek

Vrees dat het een straatje zonder einde is, in het verleden hebben ze de CDNP (Tutsi) geïntegreerd in het FARDC om de invloed van de Tutsi's en dus ook de Rwandezen in het oosten van Congo te verminderen. De belangen die deze CDNP en dus ook de Rwandufonen hebben/hadden in de Kivu's (wegens de grondstoffen) is echter te groot. Rwanda en M23 gaan hun graaiput niet zomaar opgeven. Tel daarbij het belang van de anglofonen bij leert ons dat het conflict niet zomaar op te lossen valt. Een resolutie tegen Rwanda door UK en US will not happen.

De Amerikaanse leiband

Volgens Filip Reyntjens is M23 gewoon de voortzetting onder een andere naam van de CNDP van Laurent Nkunda uit 2008. Deze vertrok, vermoedelijk de zakken goed gevuld, terug naar zijn vaderland Rwanda. Niemand binnen het westerse establishment die hem nadien nog ooit iets in de weg legde. Volgens Reyntjens in een vrije tribune in De Tijd van 26 juli is er sprake van gesprekken tussen Kagame en allerhande bendes die in de provincies Ituri en de beide Kivu actief zijn. Het idee is volgens hem om gezamenlijk de regio over te nemen, een Groot-Rwanda te vormen en dus de plunder te ‘legaliseren’. Wat zou blijken uit het recent gepubliceerde rapport van die experts van de VN. De Congolese president Joseph Kabila loopt echter braaf aan de Amerikaanse leiband en dient voor Washington dan ook niet gestraft. Is het feitelijk daarom dat de VS heel boos is op Kagame en hem symbolisch wil straffen? Een verwittiging dus. Het hertekenen van grenzen kan immers voor het Witte Huis alleen het werk van de VS zijn en niet van een of ander vazal uit een pietluttig land als Rwanda. Grenzen is het werk van de bazen, niet van de lokale medewerkers, de Quislings. Wordt Kabila toch stout dan is er nog altijd ‘vriend’ Kagame bij de hand om hem te straffen. Daarom dat de VS Kagame zal blijven beschermen want hij is altijd bruikbaar om Kabila aan die leiband te houden. Daarover gaat het.

bron