Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door parsprototem
Ik vrees dat de mens niet klaar is om een rationele benadering van bevolkingsbeperking op te volgen. Het gezond verstand is er niet.
|
Ik vrees dat ook.
Je kan met die vrees twee dingen doen.
Berusten en de zaak laten voor wat ze is.
Of
Proberen toch iets in beweging te krijgen dat uitzicht biedt op hoop in plaats van vrees.
Ik heb voorlopig voor het laatste gekozen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door parsprototem
Oorlog voeren is een vorm van bevolkingsbeperking. Helaas. Een conflict heeft vaak als oorspronkelijke oorzaak overbevolking. Maar dat wordt niet erkend.
De gevolgen zorgen er wel voor dat ergens plaatselijk er een beetje meer ruimte ontstaat. Als in Syrië bijvoorbeeld een hele familie dodelijk wordt getroffen, dan staat de grond en/ of het huis of de bewoning leeg. Dat is toch wat er gebeurt? Hoeveel mensen nu? 25.000 in een toch wel korte tijdspanne. Idem voor de genocide in '94 in Rwanda. Hutten leeg, plots heeft iemand geen buren meer (buren hebben soms buren afgemaakt!), velden komen vrij ...
|
Inderdaad helaas.
Ook één van de redenen waarom ik voorlopig toch maar kies om op dit vlak iets in beweging proberen te krijgen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door parsprototem
Het dikke probleem is dat een individu behorende tot een bepaalde cultuur kan redeneren: 'Ja, maar als ik en de mijnen het zo gaan doen, en die andere en de zijnen doen het niet, dan loop ik het risico om onder de voet te worden gelopen. Volgens mij kan dat in het achterhoofd spelen. En dat verklaart misschien waarom er zo weinig gepraat wordt over bevolkingsbeperking. Iedereen denkt voor zijn eigen winkel natuurlijk.
Als er enkele landen zijn die weigeren er aan mee te doen, dan zal er helemaal niets gebeuren.
|
Als je iets doet, moet je er bij winnen.
Dat moet het vertrekpunt zijn.
Dat is rekening houden met de menselijke natuur.
Mensen iets voorhouden waarbij de balans negatief is is bij voorbaat gedoemd te mislukken.
Mensen gaan daar nooit voor kiezen.
Dus ook hier moet er winst zijn.
Vertrekkend vanuit de huidige situatie moet elk land/regio/(liefst ook individu) er bij winnen door in te stappen.
't Is te zeggen er mag verlies zijn maar de winst moet groter zijn.
Toegepast op de Belgische situatie (de enige waar we in eerste instantie mogen verhopen iets te doen bewegen) kan dat als volgt:
Kindergeldregeling kan herzien worden.
Logica van hoe meer kinderen hoe meer voordelen wordt verlaten.
In de plaats hiervan komt een systeem dat 2 kinderen/koppel als norm stelt en hier dan ook het meest aanmoedigende maatregelen voor voorziet.
Vanaf 3 kinderen beginnen ontradende maatregelen tot zelfs bestraffende maatregelen voor veelkwekers (meer dan ..... kinderen/koppel)
Belgie probeert met andere woorden zijn bevolkingsaantal geleidelijk af te bouwen en probeert deze politiek ook ingang te doen vinden bij zijn partners.
Zo kan bvb ontwikkelingshulp herzien worden in dit kader.
De gelden kunnen in eerste instantie gaan naar ontwikkelingslanden die op dit vlak ook een inspanning leveren.
Het is met andere woorden waar mogelijk de druk opvoeren om landen en individuen aan te zetten tot het volgen van de juiste koers zonder te vervallen in extremen.
Deze politiek biedt ook een argument om veel strenger ongewenste immigratie te gaan weren (van buiten Europa).
Het heeft immers geen zin om je eigen bevolking aan te zetten tot matiging qua voortplanting om vervolgens de poort open te zetten voor personen uit regio's waar men op dit vlak in gebreke blijft.
Wanneer deze maatregelen op een dusdanige manier voorgelegd/ingevoerd worden denk ik dat de balans voor de meerderheid van de Belgen positief is.
Deze nieuwe politiek is mits wat bewustmaking dus wel verkoopbaar denk/hoop ik.