Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Antoon
Dat laatste maakt deel uit van de polariserende omstandigheden welke ertoe leiden dat er nog moeilijk compromissen kunnen worden gemaakt. Deels door de republikeinen die meteen op hun achterpoten gaan staan, ook dikwijls als reactie op wat ik net uitlegde, maar ook door de onvoldoende onderhandelingscapaciteiten van Obama. En op dat laatste punt blijf ik aandringen, wat dat is echt een probleem bij Obama.
|
Laat ons een puur hypothetisch stellen dat Romney in november verkozen wordt, maar binnen twee jaar ook met een vijandig Huis af te rekenen krijgt. Binnen vier jaar voeren we hier weer een gelijkaardige discussie, want jij blijft republikeins gezind en ik democratisch.
De democraten spelen, zoals de Republikeinen nu, een potje 'Romney beschadigen' en Romney rijdt zich vaak vast en krijgt weinig gedaan...
Ga je dan ook zeggen dat Romney een slechte president is die niet kan onderhandelen en tot overeenstemming kan komen met de democraten?
Meer ter zake, ik geloof dat de polarisatie in Amerika structureel is geworden en zal blijven, vooral sinds de laatste jaren van de regering-Bush. Voorheen, zeker direct na 9/11 en tijdens de war on terror, durfden de democraten bijna niet met de regering-Bush in discussie gaan uit schrik om in het dan wat in zichzelf gekeerde VS, afgeschilderd te worden als niet-patriotten.
Toen dat wat aan het minderen was, Bush' approval ratings naar beneden gingen en met Obama een sensatie zich aanmeldde aan het democratische firmament, deels door het feit de eerste afro-amerikaanse presidentskandidaat met een grote kans te zijn en deels door zijn redenaarstalent, kwamen de democraten enigszins uit hun stulp en begonnen ze zich sterk af te zetten tegen de regering-Bush. Nadien volgde dan 2008 en werden de republikeinen afgestraft. Daar werd Obama het kind van de rekening en is de polarisatie verder gegaan.
Voorheen was er nog bipartisanship mogelijk, in de toekomst gaat dat heel wat minder zijn, mede ook door de veranderde (media)wereld...
Nu, dat Obama niet kan onderhandelen, daar ben ik het niet mee eens, hij heeft toch twee keer een government lockout weten voorkomen door met de republikeinen in overleg te gaan en een overeenkomst te bekomen.
Clinton kon onderhandelen met de republikeinen en staat mede daardoor bekend als 'één van de beste presidenten ooit' (niet mijn woorden, al ben ik het er wel mee eens), maar hij heeft vrij vroeg in zijn ambtstermijn wel het mantra van de democraten - de gezondheidszorg - begraven en zich uitgesproken ten voordele van het bipartisanship en het einde van de 'big governance' daar waar Obama van de gezondheidszorg zijn paradepaardje gemaakt heeft. Zo is het natuurlijk veel gemakkelijker onderhandelen met de 'vijand'. Politiek-strategisch véél slimmer van Clinton, maar of veel democratische kiezers daar beter mee af waren, durf ik betwijfelen.
Nu, ik was rabiaat tegen de regering-Bush, maar dat wil niet zeggen dat ik de republikeinen haat. Sommige van de beste presidenten komen uit de stal van de GOP (Reagan om de meest recente te noemen) en ook McCain zou volgens mij een goede president geweest kunnen zijn, al vreesde ik bij hem wel zijn VP, en betwijfel ik ok McCain zoveel meer had kunnen uitrichten als president in dit (economische) klimaat, maar dat is naast de kwestie.
Nu, één ding is voor mij wel héél zeker... Ik persoonlijk vind de Amerikaanse politiek de meest fascinerende te wereld. Misschien is dit dan toch eindelijk iets waarover we het eens kunnen raken
