[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Rik Torfs zit er weer pal op ;

"Net zo vergaat het de Vlaming. De trots kan pas beginnen waar ze doorgaans ophoudt. Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen. Hij is blij met wat vanzelfsprekend is. Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Uit "Opinies" in de Standaard van vandaag.

Ziehier het beroemde tjeverisme uit de mond van een bobo van een cordonpartij...