Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Tutut.
|
Tegen zo een doorslaggevend argument heeft natuurlijk geen enkel weldenkend mens nog enig verweer....
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Want er bestaan geen 'grote' fouten of 'kleine' fouten. Een puntje op de 'i' vergeten, is een even grote fout als een 'dt-fout'. Want zonder puntje bestaat er geen 'i' en kan met het woord niet eens uitspreken.
En dus, mensen van uw kaliber verwarren altijd een 'opvallende' fout met een 'grote' fout. Er bestaan geen 'grote' of 'kleine' fouten. Alle fouten zijn even groot of even klein. U moogt kiezen.
|
Kunt ge nu geloven dat ik dat net omgekeerd zie ?
Het getuigt volgens mij van weinig taalgevoel van dat allemaal op 1 en dezelfde hoop te gooien.
Een klassieke d/t fout bijvoorbeeld, als het geen onoplettendheid is tenminste, getuigt van een elementair gebrek aan inzicht in de vervoegingsregels. Dat heeft een zeer duidelijke verklaring waarom het zus is, en niet zo.
Of men iets al dan niet aan mekaar schrijft, het c/k-gebruik en dergelijke berust louter op konventies en niet op een zeker taalinzicht.
Het is zo omdat de bejaarde, impotente heren die in de spellingskommissie een hobbyklubje gevonden hebben beslisten dat het zo is. Punt, uit!
Verder heeft dat niets te maken met een taalkundige regel van bijvoorbeeld grammatikale of andere aard.
Wat de aard van de fout betreft, bestaat daarin dus voor mij beslist een gradueel verschil.
Wat zijn overigens
mensen van mijn kaliber.....
(Tussen haakjes: Ik tip zeer slecht en maak soms fouten die ik niet zou maken met een bic. Ik schrijf dat toe aan het medium toetsenbord. Zeer merkwaardig. Herkennen jullie zich daarin?)
Want zou onze onderwijzer daarvan denken?