Sport is maatschappelijk en onze samenleving kan bijna niet meer zonder sport
Wie aan wielrennen denkt, denkt aan Vlaanderen, denkt aan afzien, denkt aan hard werken.
Het is nu meer dan duidelijk dat er renners zijn die iets meer in hun tas koffie
kappen dan melk of suiker.
Trouwens we hebben ook de bekentenissen van een paar Vlaamse coryfeeën.
In de USA is zelfs "big" nog niet groot genoeg.
Lance was groter dan "big", hij was "the Boss".
Het was een publiek geheim maar nu niet meer: het zit fout bij het wielrennen.
Waarom wordt het wielrennen nu zo fel geviseerd?
Ik heb geen sluitend antwoord maar het is de sport van de kleine mens.
Die wordt dubbel, zelf driedubbel gestraft.
Alweer wordt de hoop op beterschap gefnuikt en zijn we weer een illusie rijker.
Toch heb ik genoten van de Tour. Lance deed het vijf, zes en zelfs zeven keer.
Holderdebolder hobbelde hij over een Franse akker maar bleef recht.
De aanbidding van "Het Lam Gods" was niets in vergelijking met "God Lance".
De dag begon met een ijskoude douche over ons heen na een veel te korte nacht.
Een harde slag, onverdiend, in het gezicht van elke supporter, elke journalist.
Hoe zou het met Eddy zijn?