In hevige periodes van stress (onveilig gevoel bv nu er een verkrachter buiten ons kot in de gangen rondliep
) of door hormonen (pil) heb ik ook periodes gehad waarin ik niet meer kon slapen. Omdat ik gewoon in een wrak veranderde ben ik toen ook overgeschakeld op slaappillen.
Enfin, ik kon eigenlijk wel slapen, na de middag kon ik meestal mijn ogen niet meer open houden, legde ik me neer en was ik na twee minuten vertrokken voor enkele uren ofzo... maar dat is niet echt handig combineerbaar met een maatschappelijk leven van welke aard dan ook.
Sinds niet zo lang geleden neem ik die pillen niet meer. Uiteindelijk zijn dat ook geen lieverdjes, maar soms zijn ze gewoon minder erg dan het effect van insomnia (wat ook slecht is voor je geheugen, cognities, ...).
Voor mij heel belangrijk: geen verkeerde hormonen meer (de pil), weinig stress of aanvaardbare niveaus van stress (dat is het moeilijkste natuurlijk omdat je omgeving en omstandigheden hier een heel belangrijke rol in spelen) en voor mezelf heb ik ook ontdekt dat als alles oké is de temperatuur van mijn kamer ook een heel grote rol speelt.
Eigenlijk geldt blijkbaar dat het vrij koud moet zijn voor mij (maar ook weer niet te) anders kan ik de slaap onmogelijk vatten.
Raam open zetten (als er frisse of deftige lucht beschikbaar is!) helpt ook goed.
Best ook niet zwaar meer eten voor het slapen gaan en al enkele uren ervoren stoppen met drinken, om niet om de haverklap naar het toilet te moeten (= mijn probleem altijd).
Een deftig bioritme is natuurlijk ook onontbeerlijk! ...